Elektroterapia u chorego z niewydolnością serca – czego się nauczyliśmy i dokąd zmierzamy

lek. Damian Łasocha
dr hab. n. med. Maria Bilińska, prof. nadzw. IK
dr hab. n. med. Maciej Sterliński, prof. nadzw. IK

Klinika Zaburzeń Rytmu Serca, Instytut Kardiologii w Warszawie

Adres do korespondencji: lek. Damian Łasocha

Klinika Zaburzeń Rytmu Serca, Instytut Kardiologii w Aninie

ul. Alpejska 42, 04-628 Warszawa; e-mail: lasocha.damian@gmail.com

  • Wraz z rozwojem nowych technologii wszczepialne urządzenia wykorzystywane w elektroterapii chorób serca są stale doskonalone, dając nowe możliwości terapeutyczne, a jednocześnie pojawiają się metody będące alternatywą dla tych klasycznych urządzeń
  • Nowym kierunkiem w elektroterapii, który podobnie jak urządzenia wszczepialne ma szansę wejść do codziennej praktyki klinicznej, jest ablacja podłoża arytmii u pacjentów z niewydolnością serca


W krajach rozwiniętych przewlekła niewydolność serca (PNS) występuje u 1-2% dorosłej populacji ze średnią roczną zapadalnością wynoszącą 5-10 przypadków na 1000 osób1. Według danych Sekcji Niewydolności Serca Polskiego Towarzystwa Kardiologicznego w Polsce na PNS choruje 600-700 000 osób2. W związku ze starzeniem się społeczeństwa oraz paradoksalnie na skutek udoskonalenia metod postępowania z głównymi przyczynami rozwoju PNS (zawałem serca, chorobą wieńcową i nadciśnieniem tętniczym) wskaźnik ten stale rośnie. Większość chorych stanowią pacjenci leczeni ambulatoryjnie, wśród których PNS stanowi obecnie jedną z głównych przyczyn zgonów.

Istotnym problemem pozostaje też zwiększająca się liczba hospitalizacji. Szacuje się, że ok. 30% pacjentów leczonych ambulatoryjnie przynajmniej raz w roku trafia do szpitala z powodu zaostrzenia PNS3.

Wprowadzane w kolejnych latach nowe technologie i metody leczenia poprawiły przeżycie i zredukowały częstość hospitalizacji u chorych na PNS. Podstawą pozostają leczenie przyczyny niewydolności serca i farmakoterapia, uznaną rolę oraz skuteczność w leczeniu i poprawie ogólnego rokowania zyskuje jednak elektroterapia. Implantowane kardiowertery-defibrylatory (ICD – implantable cardioverter defibrillator) i terapia resynchronizująca (CRT – cardiac resynchronization therapy) od wielu lat z powodzeniem stosowane są w codziennej praktyce klinicznej. Kolejnymi metodami, które mogą wspomagać leczenie farmakologiczne pacjentów z PNS w zakresie elektroterapii, są podskórnie implantowane ICD (S-ICD – subcutaneous ICD), urządzenia do modulacji siły skurczu serca (CCM – cardiac contractility modulation) oraz ablacje podłoża arytmii.

Implantowane kardiowertery-defibrylatory i terapia resynchronizująca

Historia implantowanych przezżylnie urządzeń z funkcją defibrylacji rozpoczyna się w 1980 roku, kiedy w szpitalu w Baltimore po raz pierwszy wszczepiono ICD człowiekowi. W latach 90. XX wieku rozwój urządzeń wszczepialnych został zdominowany przez...

Z danych rejestrowych badania ESC-HF Pilot (Heart Failure Pilot Survey) wynika, że blisko 20% pacjentów z PNS (w zależności od regionu Europy) ma wskazania do implantacji ICD/CRT. W praktyce klinicznej w Europie przekłada się to średnio na 101 imp...

Pełna wersja artykułu omawia następujące zagadnienia:

Implantowane kardiowertery-defibrylatory i terapia resynchronizująca

Historia implantowanych przezżylnie urządzeń z funkcją defibrylacji rozpoczyna się w 1980 roku, kiedy w szpitalu w Baltimore po raz pierwszy wszczepiono [...]

Ablacje u pacjentów z PNS

Nowe technologie w elektroterapii

Rozwój technologii medycznych wiąże się z ciągłym udoskonalaniem urządzeń wszczepialnych. Współczesne urządzenia ICD/CRT posiadają opcję kontroli telemedycznej. Pozwala to na zdalną [...]

Do góry