Przypadki ekg

Różne przypadki EKG,
ponownie o trudnościach

dr hab. n. med. Krzysztof Szydło

I Katedra i Klinika Kardiologii Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach, Górnośląskie Centrum Medyczne im. prof. Leszka Gieca Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach

Adres do korespondencji:

dr hab. n. med. Krzysztof Szydło

I Katedra i Klinika Kardiologii

Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach

I Oddział Kardiologii SPSK nr 7

ul. Ziołowa 47, 40-635 Katowice

e-mail: kszydlo1964@gmail.com

  • Opis krzywej EKG – trudności z rytmem wiodącym
  • Blok przedsionkowo-komorowy II czy III stopnia? Częstoskurcz przedsionkowy? Trudności diagnostyczne


Szanowni Państwo, Drodzy Czytelnicy!

W czasie poprzednich spotkań przedstawiłem Państwu pewien schemat opisu elektrokardiogramu, który, na pierwszy rzut oka, wydaje się prosty i logiczny. Ale, jak dobrze wiemy, w życiu często bywa tak, że prosty schemat nie wystarcza i trzeba skupienia, wiedzy, doświadczenia, a nawet sprytu, aby właściwie opisać krzywą EKG. Chciałbym przedstawić Państwu kilka przypadków, w których nie wszystko jest takie oczywiste. Zacznę od krótkiego opisu klinicznego pacjentów, następnie pojawią się zapisy EKG, natomiast opis krzywych i więcej wyjaśnień klinicznych znajdą Państwo na końcu artykułu. Oczywiście jak zawsze myślę, że przedstawione przypadki nie sprawią Państwu większego problemu.

Opis przypadku 1

Pacjentka 26-letnia po ablacji drogi wolnej w 2017 r. z powodu występujących sporadycznie, ale bardzo źle tolerowanych częstoskurczów typu AVNRT. Tym razem powodem przyjęcia były obserwowane w szpitalu terenowym tachyarytmie – podejrzenie częstoskurczu przedsionkowego z okresowymi pauzami trwającymi kilka sekund. W szpitalu kierującym chora przebywała z powodu ponownego odczuwania kołatań serca z nasileniem od 2 tygodni i towarzyszącym uczuciem duszności wysiłkowej, bez omdleń i zasłabnięć. W badaniach laboratoryjnych bez istotnych nieprawidłowości. W echokardiografii przezklatkowej asynchronia skurczu IVS, bez odcinkowych zaburzeń kurczliwości, prawidłowa funkcja lewej komory.








Opis przypadku 2

Pacjent 66-letni z kardiomiopatią rozstrzeniową został przyjęty na oddział w związku z kolejnym epizodem burzy elektrycznej – wyładowania wysokoenergetyczne z powodu nawracających częstoskurczów komorowych. Chory przekazany ze szpitala miejskiego w celu wykonania ablacji ogniska arytmogennego. W badaniu echokardiograficznym stwierdzono powiększenie prawej komory (droga odpływu prawej komory – 37 mm), powiększenie lewej komory (wymiar końcoworozkurczowy – 68 mm, wymiar końcowoskurczowy – 58 mm), uogólnioną hipokinezę oraz dyssynchronię lewej komory z frakcją wyrzutową 25-30%.










Opis przypadku 3

Pacjent 64-letni z pozawałowym uszkodzeniem mięśnia sercowego i nasileniem (w ciągu ostatnich 3 miesięcy) potwierdzonych elektrokardiograficznie epizodów nieutrwalonych częstoskurczów komorowych, z frakcją wyrzutową lewej komory 35-40%, został ...

Do góry