Słowo wstępne

Słowo wstępne

prof. dr hab. n. med. Zbigniew Gąsior

Redaktor Naczelny „Kardiologii po Dyplomie″

Small g%c4%85sior zbigniew opt

prof. dr hab. n. med. Zbigniew Gąsior

Szanowni Państwo!

Koleżanki i Koledzy!

„Kardiologia po Dyplomie” ma już 20 lat. Przez ten czas pismo nieprzerwanie przekazywało Czytelnikom artykuły prezentujące aktualną wiedzę w dziedzinie kardiologii, zawierające wytyczne postępowania, opisujące nowe metody diagnostyki i terapii oraz ciekawe przypadki kliniczne. Stałemu doskonaleniu służyły także cykle poświęcone EKG, echokardiografii, koronarografii oraz ważnym problemom klinicznym pojawiającym się często na egzaminach z kardiologii.

Pierwszym Redaktorem Naczelnym „Kardiologii po Dyplomie” był Pan Profesor Grzegorz Opolski, od którego w 2012 r. miałem zaszczyt przejąć redagowanie czasopisma. Mam nadzieję, że będzie się ono nadal cieszyło Państwa dużym zainteresowaniem, dostarczając również w nadchodzących latach aktualnej wiedzy z zakresu kardiologii.

Tematem bieżącego numeru są nowoczesne techniki rewaskularyzacji serca. W tym wydaniu umieszczono bowiem dwa opracowania prezentujące nowe możliwości przeznaczyniowego oraz chirurgicznego leczenia choroby wieńcowej. W artykule prof. Piotra Suwalskiego i lek. Radosława Smoczyńskiego z CSK MSWiA w Warszawie autorzy przedstawiają aktualne możliwości rewaskularyzacji hybrydowej, operacji z małego dostępu oraz metodę pomostowania tętnic wieńcowych z użyciem robota, którą wykorzystali już u 50 operowanych tą metodą chorych. W drugim artykule lek. Marta Bujak i dr hab. Wojciech Wańha z SUM w Katowicach opisują nową technikę litotrypsji wewnątrznaczyniowej, która ma zastosowanie w rewaskularyzacji zwapniałych zwężeń w tętnicach wieńcowych.

Pozostając w temacie choroby wieńcowej, warto zastanowić się, jak podejmować decyzję o rewaskularyzacji w przypadku choroby wielonaczyniowej u osoby z zespołem kruchości. Można o tym przeczytać w artykule, który opracowali lek. Michał Lesiak i wsp. z UM w Poznaniu.

Zespół takotsubo jest ciekawym i nadal stwarzającym trudności interpretacyjne oraz terapeutyczne zespołem objawów, zaliczanym do form ostrego uszkodzenia mięśnia sercowego. Przebiega pod postacią ostrej niewydolności lewej komory, powodując trudności w różnicowaniu z ostrym zawałem serca. Patofizjologia tego zespołu nie jest całkowicie wyjaśniona. W bieżącym numerze znajdą Państwo pierwszą część opracowania poświęconego temu zagadnieniu, dotyczącą obrazu klinicznego i diagnostyki zespołu takotsubo, przygotowaną przez lek. Krzysztofa Krawczyka i wsp. z CM UJ w Krakowie.

Szczególną grupę chorych hospitalizowanych na oddziałach kardiologii stanowią pacjenci dializowani, przyjmowani do szpitala w trybie nagłym, np. z powodu ostrego zespołu wieńcowego, ostrej niewydolności serca lub z podejrzeniem infekcyjnego zapalenia wsierdzia, a także chorzy kierowani do planowej diagnostyki kardiologicznej. Jest to z reguły grupa wysokiego i bardzo wysokiego ryzyka sercowo-naczyniowego, często z obecnością chorób współistniejących. O tym, jak postępować z tymi chorymi, w szczególności podczas kwalifikacji do zabiegów interwencyjnych, informują nas autorzy – lek. Magdalena Lachor-Broda i wsp. z SUM w Katowicach, przy współudziale nefrologa prof. Jana Duławy. Artykuł został dodatkowo wzbogacony prezentacją przypadków klinicznych.

Chory z zastoinową niewydolnością serca wymaga zazwyczaj leczenia diuretycznego – zasady skutecznego i bezpiecznego stosowania takiej terapii przedstawiają lek. Bogna Kozłowska i wsp. z IK w Warszawie.

Warto również zapoznać się z ciekawym artykułem dotyczącym odległych następstw kardiologicznych po przebyciu zakażenia koronawirusem (dr Dominika Dykla i wsp. z Centrum Kardiologii w Nowym Sączu, AGH i CM UJ w Krakowie).

Na zakończenie chciałbym złożyć Państwu życzenia zdrowych i radosnych Świąt Bożego Narodzenia (mimo nękającej nas kolejnej fali pandemii), a także optymizmu i wszelkiej pomyślności w Nowym 2022 Roku.

Do góry