Obie przywołane skale zostały zweryfikowane w populacji składającej się wyłącznie z pacjentów z OZW, wykazując dobrą dyskryminację w identyfikacji chorych z niedokrwistością56. Narzędzia te mogą zatem pomóc lekarzom w optymalizacji i personalizacji czasu trwania oraz intensywności strategii leczenia przeciwzakrzepowego, zwłaszcza u pacjentów ze zwiększonym ryzykiem zarówno krwawień, jak i incydentów zakrzepowych.

Wytyczne postępowania w niedokrwistości w przebiegu ostrego zespołu wieńcowego

Biorąc pod uwagę, że postępowanie w OZW obejmuje leczenie przeciwzakrzepowe (które może nasilać krwawienie), ważne jest zidentyfikowanie przyczyny niedokrwistości, a zwłaszcza utajonych krwawień u pacjentów z OZW. Wskazania do inwazyjnej angiografii wieńcowej, wybór miejsca dostępu (korzystny dostęp promieniowy) oraz konieczność rewaskularyzacji należy dokładnie rozważyć, aby uniknąć dalszej utraty krwi. Podobnie wybór leku przeciwzakrzepowego wymaga oceny ryzyka niedokrwienia i krwawienia, co sprzyja stosowaniu krótszego okresu półtrwania lub środków odwracalnych. W przypadku niedokrwistości związanej z nieznanym/nieuleczalnym źródłem stosowanie stentów uwalniających lek powinno być ograniczone do urządzeń nowej generacji o udowodnionych profilach bezpieczeństwa w krótkoterminowej DAPT. Zgodnie z rekomendacjami Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego (ESC – European Society of Cardiology) u pacjentów z niedokrwistością i bez oznak aktywnego krwawienia transfuzja krwi może być rozważona w przypadku zagrożonego stanu hemodynamicznego, stężenia hematokrytu poniżej 25% lub Hb poniżej 8 g/dl (klasa IIb, poziom rekomendacji C)57. Podobnie, zgodnie z wytycznymi Amerykańskiego Kolegium Kardiologicznego (ACC – American College of Cardiology) i Amerykańskiego Stowarzyszenia na rzecz Serca (AHA – American Heart Association), nie ma korzyści z rutynowej transfuzji krwi u stabilnych hemodynamicznie pacjentów ze stężeniem Hb powyżej 8 g/dl (klasa III, poziom rekomendacji B)58.

Podsumowanie

Niedokrwistość jest jedną z najczęstszych chorób współistniejących u pacjentów z OZW, a jej częstość dodatkowo zwiększa niedokrwistość szpitalna, będąca wynikiem powikłań krwotocznych i stanu zapalnego. Anemia jest silnym predyktorem zdarzeń niepożądanych, w tym krwawienia i śmiertelności. Pomimo znaczącego wpływu na niekorzystne wyniki, możliwości terapeutyczne pozostają ograniczone i obejmują głównie transfuzję czerwonych krwinek, chociaż optymalny próg dla Hb stanowiący wskazanie do transfuzji krwi pozostaje niejasny. Zapobieganie dalszym krwawieniom i uważna obserwacja pacjentów mają pierwszorzędne znaczenie w tej populacji wysokiego ryzyka.

Do góry