Standardy

Jak nauczyć pacjenta prawidłowej kontroli glikemii?

Dr n. med. Irmina Korzeniewska-Dyl

Klinika Chorób Wewnętrznych i Nefrodiabetologii Uniwersytet Medyczny w Łodzi

Monitorowanie glikemii prowadzone przez pacjenta chorego na cukrzycę, czyli samokontrola stężenia poziomu cukru we krwi, spełnia wiele funkcji koniecznych do uzyskania optymalnego i bezpiecznego wyrównania metabolicznego. Samokontrola glikemii jest integralną częścią procesu leczenia cukrzycy. Jest przede wszystkim potrzebna:

• pacjentowi, w celu nabywania doświadczenia w samodzielnej modyfikacji dawek leków, głównie insuliny, oraz w zapobieganiu hipo- i hiperglikemii w czasie różnych aktywności i zmian w diecie,

• lekarzowi, w celu podejmowania decyzji terapeutycznych w czasie wizyt kontrolnych,

• rodzinie chorego na cukrzycę, dając poczucie bezpieczeństwa w czasie leczenia bliskiej osoby.

Samokontrola jasno sprecyzowana

Zdarza się, że częsta samokontrola glikemii jest przez chorego na cukrzycę postrzegana jako wyraz jego zaangażowania w leczenie. Poza zaspokojeniem ciekawości chorego, najczęściej z typem 2 cukrzycy, dotyczącej wpływu różnych potraw na glikemię, nie daje jednak obiektywnych korzyści. Wiele obserwacji nie potwierdziło wpływu samokontroli na wyrównanie cukrzycy u chorych niestosujących insuliny.

Z kolei w przypadku niektórych pacjentów leczonych wielokrotnymi podaniami insuliny konieczność częstej kontroli glikemii bywa prawdziwą zmorą, znacznie obniżającą komfort życia.

Zalecenia dotyczące samokontroli glikemii powinny być jasno sprecyzowane już w momencie rozpoznania cukrzycy i zaopatrzenia chorego w glukometr, co odbywa się najczęściej w gabinecie diabetologicznym lub w POZ.

Podobnie jak indywidualizujemy cele wyrównania cukrzycy, u różnych chorych zalecać będziemy inną częstotliwość samokontroli glikemii, pamiętając, że może ona przełożyć się na poprawę wyrównania cukrzycy w niektórych grupach chorych, ale jest także obciążeniem ekonomicznym dla chorego i finansów publicznych (refundacja pasków). Zatem zalecenie częstych pomiarów glikemii musi być uzasadnione.

Metoda prawidłowego mierzenia stężenia glukozy

Badanie glukometrem polega na nakłuciu opuszka palca, najlepiej w jego bocznej części, co jest mniej bolesne, a następnie przeniesieniu krwi na pasek. W ciągu kilku sekund, dzięki reakcjom chemicznym zachodzącym na pasku, glukometr wyświetla wynik stężenia glukozy we krwi. Aby badanie poziomu glukozy było przeprowadzone prawidłowo, należy pacjenta poinformować o następujących zasadach:

1. Przed pomiarem należy umyć ręce w ciepłej wodzie z mydłem, które nie zawiera środków dezynfekujących.

2. Podczas mycia rąk masować opuszek palca, aby doprowadzić do niego świeżą krew.

Pełna wersja artykułu omawia następujące zagadnienia:

Jak często mierzyć glikemię?

Szczególne potrzeby i cele pacjenta powinny dyktować częstotliwość oraz czas pomiarów glikemii. Według wytycznych Polskiego Towarzystwa Diabetologicznego z 2017 roku:

Czym mierzyć glikemię?

Samodzielne oznaczanie glikemii w czasie rzeczywistym przez pacjenta – samokontrola (SMBG – self-monitored blood glucose) wykonywane jest za pomocą glukometru. Urządzenie [...]

Jak wybrać odpowiedni glukometr?

Obecnie na rynku są dostępne glukometry, które spełniają standard ISO 15197:2013, obowiązujący od maja 2016 roku. Według tej normy błąd w [...]

W jaki sposób analizować wyniki?

Glukometry są wyposażone w pamięć mieszczącą do kilkuset pomiarów. Wiele z nich umożliwia podsumowywanie wyników z różnych okresów w postaci średnich [...]

Jakich błędów unikać w oznaczaniu glikemii?

Oznaczenie stężenia glukozy za pomocą glukometru może być nieprawidłowe ze względu na:

Do góry