Przypadek kliniczny

Cykl „Przypadek kliniczny” koordynowany przez prof. dr. hab. n. med. Michała Myśliwca, Klinika Nefrologii i Transplantologii UM w Białymstoku

Ostry zespół wieńcowy u pacjenta z eozynofilią

dr n. med. Aleksandra Gołos

Klinika Hematologii, Instytut Hematologii i Transfuzjologii w Warszawie

Adres do korespondencji: dr n. med. Aleksandra Gołos, Klinika Hematologii, Instytut Hematologii i Transfuzjologii, ul. Indiry Gandhi 14, 02-776 Warszawa; e-mail: agolos@ihit.waw.pl

Opis przypadku

55-letniego mężczyznę bez chorób układu sercowo-naczyniowego w wywiadzie przyjęto na oddział kardiologii z podejrzeniem ostrego zespołu wieńcowego. U chorego wystąpił ból zamostkowy o charakterze ciężaru, trwający ok. 2 godzin. Nie towarzyszyły mu duszność, nudności ani wymioty. Podobny epizod miał miejsce przed dwoma dniami. Ponadto pacjent skarżył się na znaczne osłabienie, męczliwość, bóle głowy, zaburzenia równowagi, bóle mięśni i stawów. W badaniu przedmiotowym w czasie przyjęcia jego stan ogólny określono jako średni. Stwierdzono ilościowe zaburzenia świadomości (chory podsypiający z nieznacznie zaburzonym kontaktem logiczno-słownym). Podczas badania neurologicznego ujawniono dyskretny prawostronny niedowład, wygórowane odruchy w lewej kończynie górnej i dolnej z dodatnią próbą Romberga. EKG uwidoczniło uniesienie odcinka ST o charakterze fali Pardeego w odprowadzeniach II, III, aVF. Stężenie troponiny T wynosiło 1604 ng/l (zakres referencyjny: 0-14 ng/l). Wykonano koronarografię, w której uwidoczniono pojedyncze zmiany przyścienne w obu tętnicach wieńcowych. W echokardiografii stwierdzono akinezę proksymalnej części ściany dolnej. EF wynosiła 45%.

W morfologii krwi obwodowej stwierdzono WBC: 53,2 g/l, RBC 4,57 T/l, Hb 15 g/dl, PLT 84 g/l. Rozmaz mikroskopowy: granulocyty pałeczkowate 2% (N: 0-5%), granulocyty segmentowane 12% (N: 40-70%), granulocyty zasadochłonne 1% (N: 0-1%), granulocyty kwasochłonne 76% (N: 1-6%), limfocyty 7% (N: 20-40%), monocyty 2% (N: 5-12%). Pacjenta skierowano na diagnostykę na oddziale hematologicznym.


Eozynofilią określa się stan, w którym bezwzględna liczba eozynofilów we krwi obwodowej to >500/μl. Hipereozynofilia (HE) oznacza bezwzględną liczbę eozynofilów >1500/μl z towarzyszącym lub nie tkankowym naciekiem eozynofilowym.1


1. Jakie przyczyny należy uwzględnić w diagnostyce różnicowej eozynofilii?

a. Infekcje pasożytnicze

b. Reakcje alergiczne

c. Choroby układowe tkanki łącznej

d. Wszystkie wymienione

W badaniu pasożytniczym kału nie wykryto jaj pasożytów. Badania serologiczne w kierunku zakażeń Toxoplasma gondii, Chlamydia trachomatis i Toxocara canis miały wynik ujemny (w klasie IgM i IgG). Poziom całkowitego IgE pozostawał w granicach normy....

Pełna wersja artykułu omawia następujące zagadnienia:

Podsumowanie

Eozynofilia >5000/μl, niezależnie od jej przyczyny, może prowadzić do nieodwracalnego uszkodzenia narządów. W trakcie diagnostyki należy pamiętać, że częściej niż nowotworowa występuje [...]
Do góry