5. Wszystkie odpowiedzi są błędne


U chorych w wieku 30-60 lat, u których świeżo rozpoznana cukrzyca cechuje się kliniczną niezależnością od insuliny, lecz szczupłych, bez nadciśnienia tętniczego i cukrzycy typu 2 w rodzinie, ale z chorobami autoimmunologicznymi w wywiadzie (także rodzinnym) należy oznaczyć przeciwciała przeciwko dekarboksylazie kwasu glutaminowego (przeciwciała anty-GAD), gdyż ich obecność potwierdza rozpoznanie cukrzycy LADA (latent autoimmune diabetes in adults). Ta postać choroby ma zasadnicze cechy cukrzycy typu 1, lecz przebiega pod maską cukrzycy typu 2. Cechuje się długotrwałym, tlącym przebiegiem, wynikającym prawdopodobnie z pewnej równowagi czynników predysponujących i ochronnych w odniesieniu do procesu autoimmunologicznego. Niszczenie komórek B przebiega stopniowo, aż do wieku dojrzałego i starszego. Odróżnienie cukrzycy LADA od typowej w późniejszym wieku cukrzycy typu 2 ma duże znaczenie praktyczne, ponieważ rozpoznanie cukrzycy autoimmunologicznej nakazuje wczesne wdrożenie insulinoterapii. W powyższym przypadku rozpoznanie cukrzycy LADA jest najbardziej prawdopodobne.


Konsultacja: prof. dr hab. med. Liliana Majkowska

10. Najczęstszą przyczyną ostrego zapalenia osierdzia jest:

1. Zakażenie bakteryjne

2. Niedoczynność tarczycy

3. Sarkoidoza

4. Mocznica

5. Infekcja wirusowa


Zapalenie osierdzia jest chorobą o różnej etiologii związaną z pierwotnym lub wtórnym procesem zapalnym jego blaszek, któremu zwykle towarzyszy gromadzenie się płynu w worku osierdziowym. Przyczynami ostrego zapalenia osierdzia są: zakażenia (wirusowe – najczęstsza przyczyna, bakteryjne – w tym również gruźlicze, grzybicze, pasożytnicze, riketsjowe), choroby układowe tkanki łącznej (twardzina układowa, reumatoidalne zapalenie stawów, toczeń rumieniowaty układowy), inne procesy autoimmunologiczne (po zawale serca, po perikardiotomii, gorączka reumatyczna), sarkoidoza, choroby narządów sąsiednich (zapalenie mięśnia sercowego, zapalenie płuc, zawał płuca, ropniak opłucnej, rozwarstwienie aorty), mocznica, niedoczynność tarczycy, nowotwory wtórne (głównie przerzuty raka płuca i sutka oraz białaczki i chłoniaki) i pierwotne, urazy (przebicie osierdzia, uszkodzenie popromienne) oraz leki (bromokryptyna, cyklosporyna, metyldopa, izoniazyd, amiodaron, diuretyki tiazydowe, fenylbutazon). U około 30% chorych nie udaje się ustalić przyczyny choroby (idiopatyczne ostre zapalenie osierdzia).


Konsultacja: dr hab. med. Artur Mamcarz

Do góry