Leczenie ogólne

Wśród preparatów stosowanych ogólnie korzyści przynoszą długo działające leki przeciwhistaminowe II generacji przyjmowane doustnie (ebastyna, cetyryzyna, loratadyna, azelastyna, mizolastyna, lewocetyryzyna, bilastyna) oraz preparaty doustne złożone, zawierające dodatkowo lek sympatykomimetyczny (cetyryzyna z pseudoefedryną lub loratadyna z pseudoefedryną). Ogólnie stosowane leki przeciwhistaminowe są zalecane w przypadku uciążliwego świądu oczu – wykazują większą skuteczność niż leki przeciwhistaminowe stosowane miejscowo.24,25

W przypadku zapalenia brzegów powiek wywołanego przez gronkowce stosuje się tetracyklinę (u dorosłych doksycyklina 100 mg 2 × dziennie przez 7 dni, następnie 100 mg/24 h przez 6-12 tygodni, u dzieci erytromycyna 1 × 250 mg/24 h lub 2 × 250 mg/24 h u dzieci); tetracykliny posiadają zdolność hamowania produkcji gronkowcowej lipazy. W ciężkich opornych przypadkach wskazane jest leczenie cyklosporyną w dawce 3-5 mg/kg/24 h.23-25

Profilaktyka

W zapobieganiu AKC konieczne jest unikanie kontaktu z alergenem lub zmniejszenie narażenia na alergeny. Obniżenie ekspozycji na alergeny prowadzi do zmniejszenia objawów choroby lub ich ustąpienia, a tym samym do zmniejszenia dawek stosowanych leków i częstości ich podawania. Osoby cierpiące na alergiczne zapalenie spojówek powinny ograniczyć pracę przy komputerze i pamiętać o higienie narządu wzroku podczas długotrwałej pracy biurowej, która wiąże się z istotną redukcją odruchu mrugania i prowadzi do nieprawidłowego nawilżania powierzchni oka, a co za tym idzie – niedostatecznego wypłukiwania z worka spojówkowego alergenów. Należy podkreślić, że stosowane zarówno ogólnie, jak i miejscowo leki przeciwhistaminowe mogą także wywołać lub nasilić już istniejące objawy suchego oka. Ponadto zawarte w lekach okulistycznych substancje konserwujące, tj. tiomersal czy benzalkonium, mogą być przyczyną rozwoju nie tylko zespołu suchego oka, lecz także nasilać objawy alergicznego zapalenia spojówek.28 U części chorych może być konieczne stosowanie odpowiedniej diety eliminacyjnej, gdyż niektóre alergeny pokarmowe, np. orzechy, marchew, seler, mogą być związane z wystąpieniem objawów atopii.3,23 Osoby noszące soczewki kontaktowe i chorujące na AKC powinny rygorystycznie przestrzegać higieny związanej z ich noszeniem.

Podsumowanie

AKC jest rzadko występującą, przewlekłą chorobą alergiczną powierzchni oka, w przebiegu której może dojść do rozwoju ciężkich powikłań, będących przyczyną nieodwracalnego uszkodzenia widzenia, a nawet ślepoty. Dlatego też u chorych na AKC istotne jest szybkie rozpoznanie choroby, prowadzenie odpowiedniej profilaktyki i włączenie właściwego leczenia. Ze względu na współwystępowanie objawów ogólnoustrojowych u chorych na AKC w procesie diagnostyki i leczenia powinni ściśle współpracować ze sobą okulista i alergolog.

Do góry