W artykule szczegółowo omówiono badanie, którego celem była ocena korelacji między grubością warstwy włókien nerwowych siatkówki (RNFL), zmierzoną za pomocą skaningowego polarymetru laserowego (GDx), a progiem czułości siatkówki w standardowej automatycznej perymetrii u chorych na jaskrę pierwotną otwartego kąta przesączania.

Wprowadzenie

Szacuje się, że w 2010 roku na jaskrę otwartego i zamkniętego kąta chorowało na świecie 60,5 mln osób. Mimo ogromnych środków finansowych przeznaczanych na badania i leczenie przewiduje się, że do roku 2020 liczba chorych wzrośnie do 79,6 mln, a schorzenie to globalnie pozostanie drugą najczęstszą przyczyną ślepoty obuocznej (z 8,4 mln w 2010 do 11,2 mln osób w 2020 roku).¹ Według przyjętej obecnie definicji jaskra jest schorzeniem uwarunkowanym wieloczynnikowo, niemniej ciśnienie śródgałkowe wciąż jest jedynym pewnym czynnikiem ryzyka, a choroba u wielu pacjentów przebiega nadal w sposób nieprzewidywalny. Jaskra niezaprzeczalnie pozostaje dużym wyzwaniem dla współczesnych badaczy i zmusza do poszukiwania coraz skuteczniejszych metod w diagnostyce i terapii.

Cel pracy

Celem omawianego badania była ocena korelacji między grubością warstwy włókien nerwowych siatkówki (RNFL – retinal nerve fiber layer), zmierzoną za pomocą skaningowego polarymetru laserowego (GDx – glaucoma detection), a progiem czułości siatkówki w standardowej automatycznej perymetrii u chorych na jaskrę pierwotną otwartego kąta (JPOK).

Materiały i metody

Badana grupa składała się z 50 chorych, w tym 32 kobiet (64%) i 18 mężczyzn (36%), w wieku od 27 do 87 lat (średnia wieku 61 lat, odchylenie standardowe ±13 lat).

Pacjenci byli leczeni z powodu jaskry pierwotnej otwartego kąta od roku do 21 lat (średnio 8,5 roku, odchylenie standardowe ±6 lat).

Do kryteriów włączenia do grupy badanej należały: występowanie jaskry pierwotnej otwartego kąta, brak innych współistniejących schorzeń okulistycznych oraz funkcjonalna ostrość wzroku umożliwiająca wykonanie badania pola widzenia. Statyczne pole w...