Pacjent w trakcie leczenia onkologicznego

Leczenie drobnokomórkowego raka płuca – immunoterapia i nowe możliwości terapii

dr n. med. Izabela Chmielewska1
Aleksandra Zimna2
Ewelina Zygmunt2
Hubert Wróblewski2
Dariusz Chojęta2
prof. dr hab. n. med. Paweł Krawczyk1
prof. dr hab. n. med. Janusz Milanowski1

1Katedra i Klinika Pneumonologii, Onkologii i Alergologii, Uniwersytet Medyczny w Lublinie

2Studenckie Koło Naukowe przy Katedrze i Klinice Pneumonologii, Onkologii i Alergologii, Uniwersytet Medyczny w Lublinie

Adres do korespondencji:

dr n. med. Izabela Chmielewska

Katedra i Klinika Pneumonologii, Onkologii i Alergologii

Uniwersytet Medyczny w Lublinie

ul. Jaczewskiego 8

20-954 Lublin

  • Drobnokomórkowy rak płuca (DRP) – agresywny nowotwór o złym rokowaniu
  • Perspektywy leczenia pacjentów z tym nowotworem
  • Połączenie immunoterapii i chemioterapii pierwszej linii jako nowa opcja terapeutyczna w rozsianym DRP

W Polsce rak płuca jest drugim co do częstości występowania nowotworem złośliwym (17,5% wszystkich zachorowań na nowotwory złośliwe u mężczyzn i 9,5% u kobiet). Jednocześnie pozostaje najczęstszą przyczyną zgonów z powodu nowotworów u obu płci (29,3% wszystkich zgonów spowodowanych nowotworami złośliwymi u mężczyzn i 17,1% u kobiet)1.

Około 15-20% wszystkich nowotworów złośliwych płuca stanowi rak drobnokomórkowy (DRP; ang. SCLC – small-cell lung cancer). Charakteryzuje go wysoka frakcja wzrostu i krótki czas podwojenia liczby komórek, co klinicznie przejawia się wybitną skłonnością do rozsiewu. W związku z tym u ok. 70% pacjentów w momencie rozpoznania stwierdza się rozsianą postać choroby (ED/ES – extensive disease/extensive stage). U pozostałych 30% rozpoznaje się chorobę ograniczoną (LD/LS – limited disease/limited stage). Obecnie do określenia stadium zaawansowania DRP wykorzystuje się skalę Tumor, Node, Metastasis (TNM), jednak nadal nawet w badaniach klinicznych stosuje się praktyczny podział choroby na stadium ED i LD.

DRP cechuje się pierwotną wrażliwością na działanie leków cytotoksycznych i promieniowania jonizującego, ale ze względu na wczesne występowanie przerzutów rokowanie jest na ogół złe (wskaźnik przeżycia 3-letniego wynosi 12-25% w stadium choroby ograniczonej i jedynie 2% w stadium choroby rozsianej)2.

Podstawową formą leczenia DRP jest chemioterapia (m.in. cisplatyna lub karboplatyna w połączeniu z etopozydem). Odpowiedź na leczenie pierwszej linii uzyskuje się często, lecz jest ona zwykle krótkotrwała. Nawrót choroby występuje u niemal wszystkich osób w stadium choroby rozległej i bardzo często w stadium choroby ograniczonej. W drugiej linii leczenia rokowanie pacjentów z nawrotem DRP jest bardzo złe3.

Układ odpornościowy jest w stanie generować odpowiedź przeciwnowotworową na różne nowotwory, w tym raka płuca. Biorąc pod uwagę ten fakt, immunoterapia może być realnym podejściem terapeutycznym w leczeniu chorych na DRP4. We wrześniu 2019 r. Komisja Europejska dopuściła do obrotu na terenie Unii Europejskiej atezolizumab do stosowania w skojarzeniu z chemioterapią (karboplatyną i etopozydem) w leczeniu pierwszego rzutu dorosłych z rozsianą postacią DRP.

Pełna wersja artykułu omawia następujące zagadnienia:

Stan wiedzy

Do lat 70. XX w. standardową formą leczenia chorych na DRP była radioterapia, charakteryzowała się jednak niewielką skutecznością5. Ponieważ w większości [...]

Wnioski

Schematy postępowania dostępne w leczeniu DRP różnią się w niewielkim zakresie w zależności od stopnia zaawansowania klinicznego (ocenianego zgodnie z klasyfikacją [...]

Do góry