Jedną z metod paliatywnego leczenia raka płuca jest radioterapia. W leczeniu krwioplucia wtórnego do choroby przerzutowej jej skuteczność sięga nawet 80%18. Podobne efekty można uzyskać po zastosowaniu brachyterapii, szczególnie w krwawieniu z guza o niewielkim rozmiarze.

Obecnie istotną rolę w leczeniu krwawienia z dróg oddechowych odgrywa wewnątrznaczyniowa embolizacja, uważana za najskuteczniejszą i małoinwazyjną procedurę leczenia masywnego i nawracającego krwioplucia. Może być postępowaniem z wyboru lub narzędziem pomostowym do stabilizacji chorego przed zabiegiem operacyjnym. Embolizacja zmniejsza ciśnienie w kruchych naczyniach tętniczych zaopatrujących patologiczne obszary płuc i zmniejsza ryzyko krwawienia okołooperacyjnego u 66-90% chorych19. Wykorzystując dostęp z tętnicy udowej, wykonuje się embolektomię tętnicy oskrzelowej przy użyciu jednego z wybranych materiałów. Najczęściej stosuje się gąbkę żelatynową, poliwinylan, 2-cyjanoakrylan n-butylu oraz specjalne metalowe sprężynki (coil). Każdy z wymienionych materiałów ma wady i zalety. Jego wybór zależy jednak od dostępności ośrodka i umiejętności operatora. Powikłania zabiegu są stosunkowo rzadkie. Wśród nich najczęściej raportowane są:

  • dysfagia
  • samoograniczający się ból w klatce piersiowej
  • poprzeczne zapalenie rdzenia kręgowego.

Skuteczność embolizacji w krwawieniu u chorych onkologicznych sięga 77-82%4,20. Mimo leczenia u części pacjentów obserwuje się nawroty, szczególnie w pierwszym miesiącu. Niezależnie od formy leczenia nawroty krwawienia w obserwacji 3-miesięcznej wynoszą ok. 16%4. Ze względu na koszty leczenia identyfikacja chorych, którzy mogą odnieść korzyści z tej opcji terapeutycznej, wydaje się kluczowa.

Leczenie chirurgiczne chorych onkologicznych z krwiopluciem jest rzadką opcją terapeutyczną. Zarezerwowane jest dla przypadków, w których wspomniane wyżej interwencje są nieskuteczne21. Może być procedurą z wyboru w leczeniu masywnego krwioplucia w następstwie jatrogennego pęknięcia tętnicy płucnej, urazu klatki piersiowej i grzybniaka opornego na leczenie farmakologiczne1. Są to rzadkie wskazania. Ograniczeniem tej metody jest ponadto zaawansowanie choroby podstawowej i stan ogólny chorego. Najczęściej wykonywanym zabiegiem jest lobektomia, rzadziej pneumonektomia. Operacja w trakcie ostrego epizodu krwawienia wiąże się z dużym ryzykiem powikłań i śmiertelnością sięgającą 7-40%. Wśród powikłań zdarzają się12:

  • krwawienia
  • przeciek powietrza
  • przetoki oskrzelowo-opłucnowe
  • ropniaki
  • przedłużona wentylacja mechaniczna
  • potrzeba tracheostomii.

Przy braku możliwości leczenia zabiegowego, szczególnie w krwiopluciu o mniejszym nasileniu, można zastosować kwas traneksamowy. Jest to syntetyczny analog lizyny o działaniu przeciwfibrynolitycznym, hamujący aktywację plazminogenu do plazminy oraz blokujący działanie plazminy w osoczu. Podany dożylnie lub w nebulizacji może skutecznie opanować krwawienie22. Często jest stosowany jako terapia pomostowa przed zabiegiem.

Postępowanie w przypadku masywnego krwioplucia19

W celu zlokalizowania miejsca krwawienia zaleca się utrzymanie drożności dróg oddechowych i pilne wykonanie TK klatki piersiowej w celu identyfikacji miejsca krwawienia i ustalenia dalszego postępowania. W zależności od stanu chorego i rokowania wynikającego z choroby podstawowej pacjent powinien być kwalifikowany do leczenia zabiegowego lub wewnątrznaczyniowego. W przypadku braku lokalizacji źródła krwawienia przed ewentualnym zabiegiem zaleca się wykonanie bronchoskopii.

Algorytm postępowania w krwiopluciu zagrażającym życiu przedstawiono na rycinie 1.

Small 43842

Rycina 1. Algorytm postępowania w krwiopluciu zagrażającym życiu3,23

Krwioplucie o niewielkim nasileniu

Postępowanie w niewielkim krwiopluciu powinno być przede wszystkim skupione na właściwej diagnostyce, która w głównej mierze jest prowadzona w warunkach ambulatoryjnych. Część chorych z tego powodu jest hospitalizowana. Poza szczegółowym wywiadem i badaniem przedmiotowym zaleca się wykonanie badań laboratoryjnych i obrazowych. Bronchoskopię wykonuje się głównie w warunkach szpitalnych. Jej rola w niewielkim krwiopluciu jest ograniczona. Może mieć dodatkową wartość diagnostyczną w przypadku podejrzenia nadżerki w guzie lub krwawienia z guzów hipernaczyniowych.

Do góry