Leczenie bólu

Zastosowanie analgetyków po zabiegach stomatologicznych

Dr n. med. Magdalena Kocot-Kępska

Dr n. med. Anna Przeklasa-Muszyńska

Zakład Badania i Leczenia Bólu Katedry Anestezjologii i Intensywnej Terapii Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego

Przedstawiamy najważniejsze zasady skutecznego uśmierzania dolegliwości bólowych za pomocą indywidualnie dobranej farmakoterapii

Ból jest nieprzyjemnym doznaniem zmysłowym i emocjonalnym związanym z rzeczywistym lub potencjalnym uszkodzeniem tkanek lub też jest opisywany w kategoriach takiego uszkodzenia. Jest zawsze wrażeniem subiektywnym, zależnym od wcześniejszych doświadczeń i indywidualnych uwarunkowań psychosomatycznych.[1] Jeśli jest ostry, np. po urazie, operacji czy w ostrym stanie zapalnym, ma głównie charakter ostrzegawczo-obronny, by skłonić nas do ochrony i unieruchomienia uszkodzonego miejsca, a także do poszukiwania pomocy lekarskiej. Wymusza on ograniczenie aktywności, a towarzyszące mu zwiększenie wrażliwości tkanek ułatwia zdrowienie poprzez minimalizowanie możliwości wystąpienia dalszych uszkodzeń na drodze unikania wszystkich bodźców, nie tylko szkodliwych. Ból występujący w czasie uszkodzenia lub choroby inicjuje segmentarną i ponadsegmentarną odpowiedź OUN, która pomaga ustrojowi utrzymać homeostazę w okresie rozwoju procesu patologicznego. Reakcje te dotyczą przede wszystkim zmian w układzie krążenia (przyspieszenie rytmu serca, wzrost rzutu serca, zwiększenie przepływu krwi w mózgu i mięśniach) oraz oddychania (przyspieszenie i pogłębienie oddechów). Ich celem jest przystosowanie organizmu do działań o charakterze „walki” lub „ucieczki”. W przeważającej większości przypadków prawidłowo prowadzone postępowanie przeciwbólowe oraz procesy naturalnego zdrowienia tkanek sprawiają, że ostry ból zwykle zanika po upływie kilku lub kilkunastu dni.[2]

Ból po zabiegach stomatologicznych

Najważniejszymi czynnikami determinującymi natężenie bólu pooperacyjnego jest obecność tych dolegliwości w okresie przedzabiegowym, młody wiek pacjenta oraz lęk przed oczekiwanym bólem po zabiegu.[3]

Przedoperacyjna edukacja zwiększa wiedzę pacjenta na temat jego leczenia, co ułatwia prowadzenie terapii przeciwbólowej, a także jej skuteczność.

Celem skutecznego postępowania w tym zakresie jest stworzenie choremu subiektywnego komfortu, ułatwienie procesu zdrowienia tkanek, zmniejszenie ryzyka powikłań pooperacyjnych i obniżenie kosztów leczenia.

Przed zabiegiem należy pacjenta poinformować, że ból jest naturalną konsekwencją uszkodzenia tkanek, jego nasilenie zależy od rozległości zabiegu, techniki operacyjnej, lokalizacji zabiegu, ale także indywidualnej wrażliwości pacjenta (wrażenie subiektywne).

Należy także pacjenta poinformować o możliwości skutecznego uśmierzania dolegliwości za pomocą indywidualnie dobieranych metod postępowania, przede wszystkim indywidualnie dobranej farmakoterapii. Warto rozważyć opracowanie pisemnej informacji na ...

Pełna wersja artykułu omawia następujące zagadnienia:

Rozpoznanie i leczenie

Kluczowe w ustaleniu rozpoznania przyczyny bólu i ustaleniu dalszego postępowania jest dokładne zebranie wywiadu i badanie fizykalne pacjenta. Badanie takie powinno [...]

Podstawowe leki stosowane w terapii bólu pooperacyjnego to:

► metamizol,

Zasady i bezpieczeństwo stosowania analgetyków

Analgetyki nieopioidowe należą do najczęściej stosowanych we współczesnym świecie środków farmakologicznych. Są stosowane w leczeniu bólu ostrego i przewlekłego.[3] Wiele preparatów [...]

Stosowanie NLPZ – informacje praktyczne

► Błędem jest łączenie kilku leków z tej grupy jednocześnie, ponieważ uzyskanie większego efektu terapeutycznego jest wątpliwe, natomiast zwiększa się prawdopodobieństwo [...]
Do góry