Chirurgia stomatologiczna

Błąd diagnostyczno-leczniczy i jego jatrogenne powikłania – opis przypadku

Lek. dent. Aleksandra Jaroń1

Dr n. med. Magda Aniko-Włodarczyk1

Dr n. med. Olga Preuss1

Dr hab. med. Grzegorz Trybek2

1Zakład Chirurgii Stomatologicznej Pomorskiego Uniwersytetu Medycznego w Szczecinie, kierownik: dr hab. med. Grzegorz Trybek

2Kierownik Zakładu Chirurgii Stomatologicznej Pomorskiego Uniwersytetu Medycznego w Szczecinie

Adres do korespondencji: Dr n. med. Magda Aniko-Włodarczyk, Zakład Chirurgii Stomatologicznej PUM w Szczecinie, al. Powstańców Wlkp. 72/18, 70-111 Szczecin, e-mail: magdaniko@wp.pl

Błąd na etapie diagnostycznym może być przyczyną powikłań związanych z przeprowadzaniem nie tylko skomplikowanych procedur chirurgicznych, ale także prostych ekstrakcji. Chirurgiczne usunięcie zębów mądrości jest procedurą trudną ze względu na jego przestrzenne ułożenie, wariacje budowy, bliskość występowania struktur anatomicznych. Indywidualne planowanie zabiegu na podstawie badania podmiotowego oraz przedmiotowego minimalizuje ryzyko wystąpienia powikłań. CBCT pozwala na interpretację otrzymanych w badaniu obrazów w trzech wymiarach oraz wizualizację przypadku poprzez wydrukowanie za pomocą drukarki 3D, co umożliwia zaplanowanie indywidualnego przebiegu procedury chirurgicznej.

Zębem zatrzymanym nazywamy ząb całkowicie lub częściowo objęty przez tkanki miękkie lub zarówno tkanki twarde, jak i miękkie, którego rozwój został zakończony.[1] Zjawisko zatrzymania zębów dotyczy najczęściej trzecich trzonowców, zwłaszcza w żuchwie.[2] Autorzy podają, że może dotyczyć aż 50 proc. wszystkich trzecich zębów trzonowych, przy czym zęby w szczęce zazwyczaj pojawiając się w jamie ustnej, w żuchwie w równej mierze mogą wyrznąć się jak ulec zatrzymaniu.[3]

W codziennej praktyce chirurgów stomatologicznych zabiegi usunięcia zatrzymanych zębów mądrości w żuchwie są powszechne. Procedura ta w związku z lokalizacją trzeciego zęba trzonowego w łuku zębowym jest zabiegiem trudnym, ze względu na ograniczony wgląd w pole operacyjne, budowę zęba, jego przestrzenne położenie w stosunku do sąsiednich struktur anatomicznych takich jak kanał żuchwy, gałąź żuchwy czy przyległy drugi dolny ząb trzonowy, co zwiększa ryzyko wystąpienia powikłań okołooperacyjnych.

Pełna wersja artykułu omawia następujące zagadnienia:

Opis przypadku

44-letni pacjent zgłosił się do Zakładu Chirurgii Stomatologicznej Pomorskiego Uniwersytetu Medycznego w Szczecinie z powodu bólu okolicy zęba 37. W wywiadzie [...]

Podsumowanie

Torbiel zawiązkowa jest łagodną zmianą zębopochodną związaną z zębem zatrzymanym rozpoznawaną najczęściej przypadkowo w rutynowym badaniu radiologicznym. Zalecanym postępowaniem terapeutycznym jest [...]

Do góry