Radiologia
Nie wszystko widać gołym okiem
Rola badań radiologicznych w diagnostyce stomatologicznej
dr n. med. Monika Rutkowska1
dr n. med. Aleksandra Jaroń-Prażuch1
prof. dr hab. n. med. Grzegorz Trybek1,2
- Diagnostyka obrazowa − kluczowy element współczesnej stomatologii, uzupełniający badanie kliniczne, pozwalający na precyzyjne postawienie diagnozy
- Rola regularnego wykonywania zdjęcia pantomograficznego (OPG – orthopantomogram) w zwiększeniu skuteczności profilaktyki i leczenia
- Znaczenie badań dodatkowych, w tym diagnostyki laboratoryjnej, oraz konsekwencje pomijania radiologii w codziennej praktyce stomatologicznej
W codziennej praktyce stomatologicznej podstawę stanowią badanie kliniczne oraz staranna ocena stanu uzębienia, błony śluzowej i tkanek przyzębia. Jednak nawet najbardziej doświadczony lekarz nie jest w stanie dostrzec wszystkich patologii bez zastosowania badań dodatkowych. Diagnostyka obrazowa stanowi fundament nowoczesnej stomatologii i pozwala na precyzyjne postawienie diagnozy, a co za tym idzie − wdrożenie odpowiedniego leczenia.
Współczesna diagnostyka stomatologiczna nie ogranicza się wyłącznie do badań radiologicznych. Coraz większą rolę odgrywa diagnostyka laboratoryjna, która może być pomocna w rozpoznawaniu schorzeń ogólnoustrojowych mających wpływ na stan jamy ustnej. Badania krwi, takie jak morfologia, stężenie glukozy, wskaźniki stanu zapalnego – białko C-reaktywne (CRP – C reactive protein) oraz odczyn Biernackiego (OB) bądź markery chorób autoimmunologicznych, mogą dostarczyć cennych informacji dotyczących etiologii przewlekłych stanów zapalnych dziąseł, nawracających infekcji lub zaburzeń gojenia po zabiegach chirurgicznych. W niektórych przypadkach przydatna może być również diagnostyka mikrobiologiczna, np. pobranie wymazu w sytuacji podejrzenia infekcji bakteryjnej lub grzybiczej w obrębie jamy ustnej1.
