Przechorowanie grypy zwiększa ryzyko rozwinięcia epizodu depresyjnego

Choroba afektywna jednobiegunowa jest powszechnym zaburzeniem psychicznym na całym świecie.

Choroba afektywna jednobiegunowa jest powszechnym zaburzeniem psychicznym na całym świecie.

Jej patogeneza nie jest w pełni zrozumiała, mówi się o czynnikach genetycznych oraz deficycie neuroprzekaźników - noradrenaliny i serotoniny. Także cytokiny i inne cząsteczki biorące udział w regulowaniu odporności mogą brać udział w rozwoju depresji. Wykazano, że w trakcie infekcji grypą, we krwi wykrywa się zwiększone stężenie cytokin prozapalnych. Dlatego postanowiono zbadać czy zdiagnozowanie grypy wpływa na ryzyko zachorowania na depresję. Badaniem objęto 103 307 pacjentów w wieku poniżej 80 lat z diagnozą ciężkiej depresji w latach 2000–2013 i dobrano grupę kontrolną biorąc pod uwagę płeć, wiek i ogólny stan zdrowia.

Pacjenci, którzy wcześniej zachorowali na grypę przejawiali zwiększone ryzyko rozwoju depresji (OR=1,30, 95% CI 1,25–1,34) w porównaniu z pacjentami, którzy nie przebyli grypy.

Ryzyko rozwinięcia depresji było największe w okresie 30–180 dni po przechorowaniu grypy. Wraz z upływem czasu między infekcją wirusem grypy a rozpoznaniem depresji ryzyko malało, co prawdopodobnie jest związane z normalizacją stężenia cytokin prozapalnych.

Także kilkukrotne zachorowanie na grypę było związane z rosnącym ryzykiem rozwoju depresji.

Ponadto zauważono, że depresja częściej występowała u pacjentów, którzy dodatkowo cierpieli na zaburzenia snu.

Jak wynika z tego badania infekcja wirusem grypy może powodować nie tylko typowo somatyczne powikłania, ale również wpływa na funkcje psychiczne, dlatego należy zachęcać pacjentów do szczepień przeciw grypie, a w przypadku zachorowania do zachowania dystansu społecznego.