Przechorowanie grypy zwiększa ryzyko rozwinięcia epizodu depresyjnego

Choroba afektywna jednobiegunowa jest powszechnym zaburzeniem psychicznym na całym świecie.

Jej patogeneza nie jest w pełni zrozumiała, mówi się o czynnikach genetycznych oraz deficycie neuroprzekaźników - noradrenaliny i serotoniny. Także cytokiny i inne cząsteczki biorące udział w regulowaniu odporności mogą brać udział w rozwoju depresji. Wykazano, że w trakcie infekcji grypą, we krwi wykrywa się zwiększone stężenie cytokin prozapalnych. Dlatego postanowiono zbadać czy zdiagnozowanie grypy wpływa na ryzyko zachorowania na depresję. Badaniem objęto 103 307 pacjentów w wieku poniżej 80 lat z diagnozą ciężkiej depresji w latach 2000–2013 i dobrano grupę kontrolną biorąc pod uwagę płeć, wiek i ogólny stan zdrowia.

Pacjenci, którzy wcześniej zachorowali na grypę przejawiali zwiększone ryzyko rozwoju depresji (OR=1,30, 95% CI 1,25–1,34) w porównaniu z pacjentami, którzy nie przebyli grypy.

Ryzyko rozwinięcia depresji było największe w okresie 30–180 dni po przechorowaniu grypy. Wraz z upływem czasu między infekcją wirusem grypy a rozpoznaniem depresji ryzyko malało, co prawdopodobnie jest związane z normalizacją stężenia cytokin prozapalnych.

Także kilkukrotne zachorowanie na grypę było związane z rosnącym ryzykiem rozwoju depresji.

Ponadto zauważono, że depresja częściej występowała u pacjentów, którzy dodatkowo cierpieli na zaburzenia snu.

Jak wynika z tego badania infekcja wirusem grypy może powodować nie tylko typowo somatyczne powikłania, ale również wpływa na funkcje psychiczne, dlatego należy zachęcać pacjentów do szczepień przeciw grypie, a w przypadku zachorowania do zachowania dystansu społecznego.