U pacjentów leczonych rituksimabem szczepionka na grypę może nie zadziałać!

Chorzy na nowotwory są często zachęcani do szczepienia przeciwko grypie sezonowej ze względu na ryzyko ciężkich powikłań w przypadku zachorowania.

W tej grupie część pacjentów otrzymuje rituksimab – przeciwciało monoklonalne anty-CD20, które istotnie wpływa na funkcję limfocytów B i zaburza odpowiedź humoralną (przy pomocy przeciwciał). Przeciwciało to jest często stosowane w leczeniu chłoniaków oraz niektórych chorób autoimmunologicznych.

W badaniu analizowano odpowiedź humoralną po szczepieniu na grypę u pacjentów, którzy aktualnie lub w ciągu ostatnich 6 miesięcy stosowali schematy leczenia zawierające rituksimab.

Do badania włączono łącznie 71 pacjentów z chłoniakami i 85 osób z grupy kontrolnej. 4 pacjentów z chłoniakami i 34 z grupy kontrolnej, którzy mieli miano przeciwciał przed szczepieniem >40, wskazujące na wcześniejszą ekspozycję na wirusa grypy H1N1, zostało wykluczonych z dalszych analiz. Mediana wieku pacjentów wynosiła 63 lata (zakres 24-82 lata), a dla grupy kontrolnej 47 lat (zakres 24-68 lat). Większość pacjentów chorowała na chłoniaki nieziarnicze i otrzymywała leczenie skojarzone, tylko 7 było leczonych rituksymabem w monoterapii.

Wśród stosujących rituksimab tylko 5 osób miało mierzalne, ale nieochronne miano przeciwciał po szczepieniu. Pozostałych 62 pacjentów w ogóle nie wyprodukowało przeciwciał. Natomiast 42 z 51 pacjentów z grupy kontrolnej (82,4%) odpowiedziało ochronnym mianem przeciwciał, 8 miało miano poniżej punktu odcięcia dla ochronności, a 1 osoba nie wytworzyła żadnych przeciwciał.

To sugeruje, że pacjenci w trakcie i do 6 miesięcy po zakończeniu terapii rituksimabem mogą nie reagować na szczepionkę. Warto jednak podkreślić, że coraz więcej mówi się o wpływie komórkowej odpowiedzi poszczepiennej, która jest niezależna od przeciwciał. Z pewnością skuteczność szczepienia w tej grupie wymaga jeszcze dalszych badań.