W pracy omówiono artykuł „Practical approaches to optimize adolescent immunization” Henry’ego H. Bernsteina, Josepha A. Bocchiniego oraz Committee on Infectious Diseases American Academy of Pediatrics, który ukazał się w marcu 2017 roku w czasopiśmie „Pediatrics” [2017;139(3):e20164187].¹

Wprowadzenie

Szczepienia są podstawowym elementem profilaktyki w opiece pediatrycznej. Według amerykańskiego programu szczepień nastolatki powinny być szczepione przeciw błonicy, tężcowi i krztuścowi (dawka przypominająca w wieku 11-12 lat z użyciem preparatu z obniżoną dawką toksoidu błoniczego i acelularną komponentą krztuścową – Tdap); meningokokom (w wieku 11-12 lat i 16 lat z użyciem 4-walentnej szczepionki skoniugowanej przeciw serogrupom A, C, W135 i Y – MenACWY); wirusowi brodawczaka ludzkiego (HPV – human papilloma virus; u obu płci w wieku 11-12 lat z użyciem szczepionki 9-walentnej – HPV9) oraz grypie (co roku).² Finansowanie szczepień zależy od rodzaju ubezpieczenia.

W Polsce nastolatkom w wieku 11-19 lat obowiązkowo należy podać szczepionkę Tdap (w 14 r.ż.) oraz kolejną dawkę przypominającą przeciw błonicy i tężcowi Td (w 19 r.ż.).3 Szczepienia te finansuje Ministerstwo Zdrowia. Z kolei szczepienia przeciw HP...