Podstawową rolę odgrywa budezonid

W leczeniu mikroskopowego zapalenia jelita grubego (MZJG), niezależnie od postaci, podstawową rolę odgrywa budezonid. Pozwala on na skuteczną kontrolę uciążliwych objawów, jednak po zakończeniu leczenia ponad połowa pacjentów doświadcza nawrotu choroby.  

Niedawna metaanaliza 35 badań (w tym 11 randomizowanych) wskazuje, że racjonalną opcją jest terapia podtrzymująca tym lekiem. Stosując najniższe dawki skutecznie łagodzące objawy udawało się uzyskać 84% remisji (95% CI, 0,60-1,00; I2 = 91%), podczas gdy grupy kontrolne w badaniach randomizowanych uzyskiwały zaledwie 21% remisji. Okazuje się przy tym, że niskie (3 – 6 mg/d) dawki budezonidu nie zwiększają ryzyka związanych ze sterydoterapią działań niepożądanych, takich jak osteoporoza, nadciśnienie tętnicze, zaćma, jaskra, czy hiperglikemia. A przynajmniej nie bardziej niż u pacjentów przyjmujących placebo lub leki niesterydowe. Jest to szczególnie istotne w obliczu faktu, że MZJG w dużym stopniu dotyka osób starszych, i tak już obciążonych podwyższonym ryzykiem tych chorób. Tak niskie ryzyko wynika zapewne z faktu, że budezonid w dużym stopniu podlega efektowi pierwszego przejścia, co sprawia, że w porównaniu z innymi glikokortykosteroidami stosowanymi ogólnie, jest lepszym wyborem w leczeniu podtrzymującym.

Piśmiennictwo:

1. June Tome, Raseen Tariq, Leslie C Hassett, Sahil Khanna, Darrell S Pardi, Effectiveness and Safety Profile of Budesonide Maintenance in Microscopic Colitis: A Systematic Review and Meta-Analysis, Inflammatory Bowel Diseases, 2023;, izad178, https://doi.org/10.1093/ibd/izad178