Higiena jamy ustnej w (nie)słodkim wydaniu
30.10.2024
Odbudowa kompozytowa zębów mlecznych jest sporym wyzwaniem dla lekarzy pedodontów. Budowa anatomiczna zębów mlecznych, w tym ich niewielki rozmiar, cienka warstwa szkliwa oraz rozległość komory miazgi mogą utrudniać to zadanie.
Naukowcy z Arabii Saudyjskiej przeprowadzili badanie in vitro na 80 usuniętych siekaczach mlecznych. Zęby przygotowane były w sposób, aby odsłonić płaską powierzchnię zębiny o głębokości 1,5mm. Badane zęby podzielono na cztery grupy:
Wszystkie ubytki pokryto teflonem, a siłę wiązania systemów zbadano maszyną badawczą – INSTRON.
W wyniku badania wykazano, że systemy VIII generacji wykazują największą siłę wiązania w zębach mlecznych.
Autorzy wysunęli następujące wnioski: Nowoczesne techniki wiązania materiałów wypełniających do zębów znacząco wpływają na trwałość i jakość uzupełnień. Poprawa adhezji między materiałem protetycznym a zębem zmniejsza ryzyko infiltracji bakteryjnej, mikroprzecieków brzeżnych oraz zapalenia miazgi. Ochrona struktury zęba i minimalizacja nadwrażliwości pozabiegowej umożliwiają mniej inwazyjną preparację ubytku, co jest korzystne dla pacjenta.
Literatura uzupełniająca: