Opis przypadku
Wieloogniskowa postać raka podstawnokomórkowego u pacjentki z wieloletnim wywiadem łuszczycy zwyczajnej
Lek. med. Paulina Kiluk
Dr n. med. Hanna Myśliwiec
Prof. dr hab. med. Iwona Flisiak
Przedstawiamy przypadek pacjentki z łuszczycą zwyczajną, u której rozwinęła się postać wieloogniskowa raka podstawnokomórkowego skóry związana prawdopodobnie z wieloletnim stosowaniem miejscowych preparatów glikokortykosteroidowych oraz intensywnym opalaniem.
Łuszczyca jest przewlekłą, nawrotową chorobą skóry, o podłożu genetycznym, cechującą się wzmożoną proliferacją keratynocytów, zaburzonym różnicowaniem komórek naskórka, wzmożoną angiogenezą oraz zmianami zapalnymi o podłożu immunologicznym. Jest ona jedną z najczęstszych dermatoz występujących na świecie. Szacuje się, iż dotyczy 0,91-8,5 proc. całej populacji w zależności od grupy etnicznej i położenia geograficznego.[1] Łuszczyca jest schorzeniem o wieloczynnikowej etiologii, a o jej wystąpieniu decyduje interakcja czynników genetycznych oraz licznych czynników środowiskowych.[2] Opisywano częstsze współwystępowanie łuszczycy z zaburzeniami metabolicznymi, chorobami wątroby, astmą oraz chorobami o podłożu autoimmunologicznym, takimi jak: toczeń rumieniowaty układowy, bielactwo, pemfigoid czy łysienie plackowate.[3] Coraz częściej podkreśla się u tych chorych podwyższone ryzyko rozwoju chorób sercowo-naczyniowych, jak również śmiertelności z ich powodu. Zależność między łuszczycą a zwiększonym ryzykiem rozwoju nowotworów jest wciąż dyskutowana. Sugeruje się, że u pacjentów z przewlekłymi chorobami zapalnymi, takimi jak: choroba Leśniowskiego-Crohna, reumatoidalne zapalenie stawów czy łuszczyca, może istnieć zwiększone ryzyko kancerogenezy, przypuszczalnie związane z zaburzoną odpowiedzią immunologiczną wynikającą z toczącego się procesu zapalnego oraz immunosupresyjnego działania leków.[4] Rozważając zwiększone ryzyko nowotworzenia w łuszczycy, należy także brać pod uwagę czynniki ryzyka, takie jak: zwiększona konsumpcja alkoholu oraz palenie tytoniu u tych chorych oraz wcześniejsze leczenie systemowe z wykorzystaniem leków immunosupresyjnych (metotreksatu, cyklosporyny), leków biologicznych oraz terapii PUVA i UVB.[4]
OPIS PRZYPADKU
67-letnia pacjentka zgłosiła się do Poradni Dermatologicznej w Białymstoku z powodu zmian skórnych zlokalizowanych na tułowiu i utrzymujących się w tej samej lokalizacji od pięciu lat pomimo leczenia ambulatoryjnego. Z wywiadu ustalono, iż pacjent...
W obrębie zmiany na plecach widoczna była sącząca nadżerka. Na podstawie badania histopatologicznego wycinka pobranego z tej zmiany rozpoznano raka podstawnokomórkowego. Pacjentkę skierowano do poradni onkologicznej w celu dalszej diagnostyki i le...
