• naczynia chłonne i krwionośne,
  • ciągłość,
  • kresę białą,
  • pozostałości embriologiczne przedniej ściany brzucha.[5]


W rozpoznaniu różnicowym zmian guzkowych okolicy pępka uwzględniamy:

  • przepuklinę okołopępkową,
  • ziarniniak ropotwórczy,[11]
  • endometriozę,
  • blizny po zabiegach, np. laparoskopii,
  • pierwotny gruczolakorak pępka,
  • czerniaki, raki skóry.[8,9]

Podsumowanie

Przerzuty do pępka wiążą się ze złym rokowaniem. Średnie przeżycie pacjentów po rozpoznaniu wynosi od 10 do 12 miesięcy. Przy wyborze opcji terapeutycznych należy uwzględnić pochodzenie pierwotne guza oraz stan kliniczny pacjenta. Przeżycie pacjentów z rozpoznaniem guzka siostry Mary Joseph można wydłużyć poprzez zastosowanie agresywnej terapii. Wśród metod leczenia wymienia się leczenie chirurgiczne, chemioterapię oraz radioterapię. Należy mieć na względzie, iż choroba zazwyczaj jest na tyle zaawansowana, że leczenie ma charakter wyłącznie paliatywny.[2,5,10]

Do góry