Do środków wykorzystywanych w leczeniu trądziku zwyczajnego należą doustne leki antyandrogenne. Jednak ze względu na możliwe skutki uboczne nie stosuje się ich u mężczyzn. Z powodu ograniczeń w ich wykorzystaniu interesująca wydaje się koncepcja miejscowego blokowania receptorów androgenowych. Klaskoteron to pierwszy lek miejscowy w terapii trądziku będący steroidowym anty­androgenem. Ma strukturę podobną do dihydrotestosteronu. Klaskoteron konkuruje z dihydrotestosteronem o dostęp do jego receptora, zmniejszając transkrypcję powiązanych z androgenami genów, czego efektem jest zmniejszenie produkcji sebum i cytokin prozapalnych. Zatem wpływa on na więcej niż jeden patomechanizm w trądziku zwyczajnym. Lek jest szybko metabolizowany do korteksolonu, nieaktywnego metabolitu, co minimalizuje ryzyko ogólnoustrojowych skutków ubocznych. Przeprowadzono dotąd kilka badań, w tym randomizowanych i kontrolowanych, dotyczących skuteczności i bezpieczeństwa klaskoteronu, ale żadnej ­metaanalizy, która pozwoliłaby na podsumowanie zebranych wyników i sformułowanie wniosków na ich podstawie. Tego zadania podjęli się naukowcy z Arabii Saudyjskiej i Stanów Zjednoczonych.