Od 2015 r. dostępna jest pompa insulinowa MiniMed 640G z funkcją SmartGuard, która wstrzymuje podawanie insuliny przed osiągnięciem progu hipoglikemii i umożliwia automatyczne wznowienie podawania wlewu podstawowego w momencie wzrostu glikemii.

W drodze do tzw. sztucznej trzustki

W ostatniej dekadzie na całym świecie wzrosła liczba projektów badawczych dążących do pełnej automatyzacji podawania insuliny. Systemy te, oparte na działaniu pompy insulinowej i CGM, zostały nazwane systemami zamkniętej pętli (closed loop) lub sztuczną trzustką (artificial pancreas). Aktualnie dostępne są wyłącznie systemy hybrydowe. Słowo „hybrydowy” oznacza konieczność wprowadzania przez pacjenta informacji o ilości spożywanych węglowodanów i podawaniu bolusów posiłkowych. Poza bolusami całość dawkowania insuliny jest automatyczna i modyfikowana przez sterowane algorytmem podawanie insuliny za pomocą wlewu podstawowego.

Pierwszym komercyjnym produktem dostępnym dla pacjentów jest pompa MiniMed 670G, która we wrześniu 2016 r. została zatwierdzona przez Food and Drug Administration (FDA)34. Kolejnymi zarejestrowanymi systemami są Diabeloop i Tandem Control-IQ, natomiast w Polsce od grudnia 2020 roku dostępny jest kolejny model hybrydowego systemu zamkniętej pętli MiniMed 780G. Równolegle nad rozwiązaniami, które mogą usprawnić automatyczne podawanie insuliny, zaczęli pracować pacjenci skupieni wokół społeczności NightScout. W 2016 r. udostępniony został za pomocą internetu algorytm Do It Yourself Artificial Pancreas System (DIY Open APS). Projekty DIY, czyli „zrób to sam”, nie są prawnie regulowane przez agencje rejestrujące urządzenia medyczne. Najpopularniejszym z takich systemów jest AndroidAPS (AAPS), w którym algorytm sterujący podawaniem insuliny umieszczony jest w smartfonie. Na świecie prowadzone są badania, które mają ocenić bezpieczeństwo systemów DIY, ponieważ liczba ich użytkowników szybko rośnie. Dotychczas w krótkim badaniu pilotażowym podczas obozu zimowego u dzieci opisano wyniki wykazujące bezpieczeństwo AAPS35.

Podsumowanie

Aktualnie jesteśmy świadkami dynamicznego postępu technologicznego w leczeniu DMT1. Nadal jednak sukces w terapii zależy przede wszystkim od edukacji diabetologicznej, doświadczeń i umiejętności diabetologicznych zespołów terapeutycznych oraz chęci i motywacji pacjenta do dobrego leczenia. Pozostajemy w oczekiwaniu na jednoznaczne dowody naukowe potwierdzające, że intensywna insulinoterapia z zastosowaniem OPI ochroni przed rozwojem powikłań i znacząco wydłuży życie pacjentów z DMT1.

Do góry