Rak szyjki macicy w dzisiejszych czasach. Badanie nastawienia ginekologów-położników
DaCarla M. Albright, MD
- Stosunek personelu medycznego do badań cytologicznych wymazu z szyjki macicy oraz testów w kierunku zakażenia HPV (współtestowania) jako głównych narzędzi przesiewowej oceny w kierunku raka szyjki macicy
- Między teorią a praktyką. Znajomość wytycznych dotyczących skriningu w kierunku raka szyjki macicy a ich zastosowanie
- Świadomość pacjentek w kwestii badań przesiewowych w kierunku raka szyjki macicy
Ze względu na zagrożenie, jakie dla zdrowia kobiet stwarza rak szyjki macicy, w wytycznych American College of Obstetricians and Gynecologists (ACOG) dotyczących skriningu w kierunku tego nowotworu zalecono przesiewową ocenę obejmującą badanie cytologiczne wymazu z szyjki macicy oraz badanie w kierunku zakażenia ludzkim wirusem brodawczaka (HPV – human papilloma virus) co 5 lat u kobiet w wieku 30-65 lat oraz samo badanie cytologiczne co 3 lata u kobiet w wieku 21-29 lat1. Wiele danych, w tym ostatnio opublikowane wyniki retrospektywnego badania obserwacyjnego Health Trends™ przeprowadzonego przez firmę Quest Diagnostics, potwierdza, że łączna ocena obejmująca badanie cytologiczne i badanie w kierunku zakażenia HPV (współtestowanie, cotesting) jest najefektywniejszą strategią badań przesiewowych u kobiet w wieku 30-65 lat2. Ale w jakim stopniu ginekolodzy-położnicy zgadzają się z tymi wytycznymi i ich przestrzegają? Czy ich poglądy i postępowanie różnią się od opinii i działań innych pracowników medycznych zaangażowanych w opiekę nad kobietami?
Na podstawie badania przekrojowego obejmującego: ginekologów-położników, pielęgniarki z uprawnieniami do samodzielnej praktyki (nurse practitioners) oraz lekarzy podstawowej opieki zdrowotnej, które zostało przeprowadzone przez National Association of Nurse Practitioners in Women’s Health (NPWH) oraz stowarzyszenie HealthyWomen, stwierdziliśmy, że zarówno ginekolodzy-położnicy, jak i pozostali ankietowani pracownicy medyczni zgodnie opowiadają się za badaniami cytologicznymi oraz współtestowaniem i dalej wykorzystują je w celu przesiewowego wykrywania raka szyjki macicy3. Podobne wsparcie wykazały pacjentki, których zdanie należy brać pod uwagę, sprawując nad nimi opiekę. W zależności od doświadczenia ginekologów-położników zaobserwowano natomiast różnice w: postrzeganiu wpływu wytycznych na zdrowie kobiet, preferencji w kwestii częstości wykonywania badań przesiewowych, raportowania praktyki badań przesiewowych pacjentek oraz ocenie wiedzy pacjentek na temat raka szyjki macicy.
