Czterdziestodziewięcioletnia dotychczas nielecząca się z powodu chorób przewlekłych pacjentka została przyjęta do szpitala po zasłabnięciu z krótkotrwałą utratą przytomności. Do omdlenia doszło po pionizacji, epizod poprzedzony był mdłościami, bez wymiotów, kołatań serca, bólu w klatce piersiowej. W wywiadzie: od kilku dni infekcja wirusowa górnych dróg oddechowych (gorączka, bóle głowy oraz kostno-stawowe, nieproduktywny kaszel). Chora przyjmowała ibuprofen zalecony przez lekarza podstawowej opieki zdrowotnej. Ponadto u chorej kilka lat wcześniej rozpoznano hiperlipidemię, którą leczono dietą. Przed około 10 laty jednorazowo wystąpiło zasłabnięcie z utratą świadomości podczas przedłużonej pionizacji. Poza tym okresowo u kobiety występowały podwyższone (maksymalnie do 160/90 mmHg) wartości ciśnienia tętniczego, pacjentka nie przyjmowała jednak z tego powodu żadnych leków.

Przy przyjęciu do szpitala pacjentka była w stanie ogólnym średnim, bez duszności, bez cech niewydolności serca, bez bólu w klatce piersiowej. Zgłaszała osłabienie i miernie nasilone nudności, bez towarzyszących wymiotów. W badaniu przedmiotowym zwracały uwagę przyspieszona do 130/min częstość rytmu serca oraz dodatni wynik próby hipotensji ortostatycznej – wartości ciśnienia tętniczego w pozycji siedzącej wynoszące 130/90 mmHg obniżały się w pierwszej minucie do 110/70 mmHg, w trzeciej minucie do 110/60 mmHg.

W badaniach laboratoryjnych: bez niedokrwistości, parametry stanu zapalnego w normie, stężenie troponiny niskie, bez dynamiki zawałowej, wartości parametrów nerkowych prawidłowe. Z odchyleń w badaniach dodatkowych stwierdzono podwyższone do 1500 ng/ml stężenie dimeru D.

Na podstawie obrazu klinicznego wysunięto podejrzenie zatorowości płucnej. W tomografii komputerowej tętnic klatki piersiowej potwierdzono obecność drobnego ubytku zakontrastowania w tętnicach do segmentu 6 płuca lewego, bez cech zatorowości centr...