Szanowni Państwo, Drodzy Czytelnicy!

Na wstępie chciałbym życzyć Państwu wszystkiego najlepszego w niedawno rozpoczętym 2025 roku. Mam nadzieję, że przyniesie on nieco spokoju w życiu codziennym, będzie bogaty w sukcesy i liczne powody do radości, ale również podtrzyma Państwa zainteresowanie tekstami dotyczącymi zawiłej nauki zwanej elektrokardiografią. Już teraz gorąco zapraszam do lektury nadchodzącego artykułu, w którym zajmiemy się załamkiem P w nieco odmienny sposób. Tekst będzie dotyczyć nie tylko „typowych” zmian w morfologii zatokowego załamka P, lecz także jego „nietypowych” obrazów, na które często nie zwracamy uwagi. Tymczasem odgrywają one istotną rolę w ocenie ryzyka wystąpienia innych przedsionkowych zaburzeń rytmu oraz określeniu znaczenia prognostycznego obserwowanych zmian w jego morfologii. W bieżącym artykule chciałbym natomiast przyciągnąć Państwa uwagę kilkoma elektrokardiogramami w formie małego quizu. W opisach rycin 1-8 zawarte zostały pytania związane z prezentowanymi zapisami, a pełne opisy przedstawionych przykładów oraz odpowiedzi na wspomniane pytania znajdą Państwo jak zawsze w dalszej części artykułu.

Opisy rycin

Rycina 1. Wielokrotnie krótki, 8-sekundowy wycinek EKG umieszczany w raporcie holterowskim (zwłaszcza 3-kanałowego zapisu) może budzić wątpliwości i trudności interpretacyjne. W tym wypadku rytm jest dość miarowy, zwolniony ok. 40/min. Dobrze wiemy, że w przypadku migotania przedsionków, zwłaszcza drobnofalistego, nawet w standardowym zapisie EKG 12-odprowadzeniowym możemy nie widzieć fali f we wszystkich odprowadzeniach. Na rycinie 1 można dopatrzyć się jej w trzecim kanale, jednak w takich przypadkach zdecydowanie lepiej w raporcie umieścić przykład jednoznaczny – podstawą rozpoznania tej arytmii jest całkowita niemiarowość rytmu, co prezentuje rycina 9. Mamy więc do czynienia z migotaniem przedsionków z bradyarytmią. Pozostaje jeszcze problem czasu trwania całego epizodu – czyli co najmniej 30 s (ale o tym w kolejnym artykule)