Nowości w praktyce

Co nowego w profilaktyce chorób sercowo-naczyniowych?

lek. Justyna Mączyńska
dr hab. n. med. Rafał Dąbrowski, prof. nadzw. IK

II Klinika Choroby Wieńcowej, Instytut Kardiologii w Warszawie


Opracowano na podstawie: Massimo F. Piepoli, Arno W. Hoes, Stefan Agewall et al. 2016 European Guidelines on cardiovascular disease prevention in clinical practice. The Sixth Joint Task Force of the European Society of Cardiology and Other Societies on Cardiovascular Disease Prevention in Clinical Practice (constituted by representatives of 10 societies and by invited experts). European Heart Journal 2016, doi:10.1093/eurheartj/ehw106.

Adres do korespondencji: dr hab. n. med. Rafał Dąbrowski, prof. nadzw. IK, II Klinika Choroby Wieńcowej, Instytut Kardiologii, ul. Spartańska 1, 02-637 Warszawa; e-mail: rdabrowski45@gmail.com

Polska należy do krajów wysokiego ryzyka sercowo-naczyniowego, dlatego podstawowe znaczenie ma rozpowszechnianie zasad profilaktyki. Kluczową rolą lekarzy jest identyfikacja osób z grupy podwyższonego ryzyka sercowo-naczyniowego bez rozpoznanej dotychczas choroby układu krążenia, regularna ocena ich ryzyka oraz odpowiednia interwencja. Szacowanie ryzyka można też rozważyć u wszystkich mężczyzn >40 r.ż. oraz u kobiet >50 r.ż. lub po menopauzie.


Wprowadzenie

Choroby układu sercowo-naczyniowego pozostają od lat jedną z najczęstszych przyczyn zgonów, chociaż w Europie umieralność z ich powodu w ostatnich 30 latach zmniejszyła się o ponad połowę. Wynika to z coraz skuteczniejszych metod leczenia i działań profilaktycznych, prowadzących do bardziej efektywnej kontroli czynników ryzyka. Z drugiej strony obserwuje się rozpowszechnienie otyłości, cukrzycy typu 2 oraz starzenie się społeczeństwa, co przeciwdziała tym pozytywnym trendom. W 2012 r. śmiertelność z przyczyn sercowo-naczyniowych w Polsce mieściła się w granicach 225-450/100 tys. mężczyzn oraz 175-350/100 tys. kobiet. Oznacza to, że należymy wciąż do krajów wysokiego ryzyka, dlatego zapobieganie zdarzeniom sercowo-naczyniowym ma kluczowe znaczenie. Konkretne wskazówki znajdziemy w najnowszych wytycznych dotyczących profilaktyki chorób układu sercowo-naczyniowego. Jest to aktualizacja zaleceń z 2012 r. Uwzględniono w nich specyfikę prewencji u osób młodych, podkreślono konieczność ostrożnego leczenia osób starszych, zwłaszcza >80 r.ż. i z zespołem słabości. Wskazano na zasadność profilaktyki u kobiet z powikłaniami położniczymi i zespołem policystycznych jajników. Sformułowano nowe zalecenia dla coraz liczniejszej grupy pacjentów z chorobami onkologicznymi i autoimmunologicznymi. Zwrócono także uwagę na mniejszości narodowe. Po raz kolejny podkreślono konieczność połączenia dwóch uzupełniających się strategii – populacyjnej oraz wysokiego ryzyka.1

Kiedy szacować ryzyko sercowo-naczyniowe?

Rozwiązaniem pozornie idealnym, choć niemożliwym do przeprowadzenia w praktyce, byłaby przesiewowa ocena wszystkich dorosłych. Porównując jednak badanie EPIC-Norfolk (European Prospective Investigation of Cancer – Norfolk) oraz strategię NHS (Nati...

Jak szacować ryzyko sercowo-naczyniowe i co dalej?

Sposób szacowania całkowitego ryzyka sercowo-naczyniowego, wyrażonego jako prawdopodobieństwo pierwszego śmiertelnego incydentu o etiologii miażdżycowej w ciągu najbliższych 10 lat, nie uległ zmianie od 2003 r. Po raz pierwszy rekomendowano wówcza...

Pełna wersja artykułu omawia następujące zagadnienia:

Interwencje populacyjne

W dzisiejszych czasach organizacje międzynarodowe, rządowe i pozarządowe czy środki masowego przekazu mogą być potężną siłą w promowaniu zdrowego stylu życia oraz zdrowego środowiska. [...]

Komentarz

Twórcy zaleceń przywiązują szczególną wagę do ich rozpowszechnienia oraz jak najszerszego i najskuteczniejszego wprowadzania w życie. Niewątpliwymi zaletami wytycznych są konsekwencja i jasność przekazu. [...]
Do góry