Zabiegi operacyjne wymagają poddawania chorych takim procedurom anestezjologicznym, jak: znieczulenie, zwiotczenie oraz sedacja. Istnieje grupa pacjentów z chorobam i nerwowo-mięśniowymi, którzy w większym stopniu niż inni są narażeni na wystąpienie powikłań po środkach zwiotczających.

Wprowadzenie

Ogromny postęp w medycynie w ciągu ostatnich lat stwarza nowe wyzwania. Jednym z nich jest postępowanie anestezjologiczne u pacjentów z chorobami obwodowego układu nerwowego przed zabiegami operacyjnymi. Wiadomo bowiem, że niektóre leki stosowane w znieczuleniu, sedacji i zwiotczeniu mogą powodować ciężkie działania niepożądane.

Większość chorób nerwowo-mięśniowych nie wymaga specjalnych procedur przygotowawczych przed operacją. Istnieje jednak grupa chorób o podwyższonym ryzyku powikłań po środkach zwiotczających. Zaliczają się do nich np. niektóre miopatie. Wśród powikłań związanych z procedurami znieczulenia i chorobami nerwowo-mięśniowymi można wymienić mioglobinurię oraz bardzo groźne powikłanie, jakim jest zespół hipertermii złośliwej. Inne schorzenia, jak dystrofia mięśniowa Duchenne’a, w przypadku konieczności interwencji chirurgicznej wymagają oceny wydolności oddechowej.

Charakterystyka chorób nerwowo-mięśniowych

Choroby nerwowo-mięśniowe są grupą chorób wywołujących objawy uszkodzenia nerwów, mięśni oraz złącza nerwowo-mięśniowego. Mogą one dotknąć osoby w każdym wieku. Pomimo że znaczna ich część to choroby rzadkie, łącznie nie jest ich wcale tak mało. Do najczęstszych chorób tego typu zalicza się zespół kanału nadgarstka (chorobowość określana na ok. 5% w populacji ogólnej). Inne rodzaje neuropatii z uwięźnięcia są rzadsze, a jedną z najrzadszych stanowi zespół górnego otworu klatki piersiowej (chorobowość oceniana na ok. 1/mln). W przypadku polineuropatii chorobowość w grupie <56 r.ż. wynosi ok. 1%, ale wraz z wiekiem częstość zachorowań rośnie i u osób >55 r.ż. szacuje się ją nawet na 8%. Spośród chorób neuronu ruchowego najczęstszą postacią jest stwardnienie zanikowe boczne (ALS – amyotrophic lateral sclerosis) (zachorowalność na poziomie ok. 1-2 przypadków/100 tys.), a wśród chorób złącza nerwowo-mięśniowego dominuje miastenia (zachorowalność: 1-2 przypadki/100 tys.). Zachorowalność na choroby pierwotnie mięśniowe określana jest na ok. 9-10/100 tys.