Rekonstrukcja wyniosłości piersiowej stanowi integralną część leczenia chorych na raka piersi¹. Istnieją różne jej rodzaje, które zostały krótko opisane poniżej.

Ze względu na czas wykonania zabiegu operacyjnego rekonstrukcje dzieli się na:

• jednoczasowe (immediate; wydają się optymalne z punktu widzenia komfortu psychicznego pacjentek, ale są przeciwwskazane m.in. w przypadku występowania zapalnego raka piersi lub wtedy, gdy wykonanie rekonstrukcji wpłynęłoby na opóźnienie leczenia onkologicznego²)
  • jednoetapowe, np. jednoczasowe wszczepienie implantu (DTI – direct-to-implant) podczas mastektomii z zaoszczędzeniem kompleksu brodawka–otoczka (NSM – nipple-sparing mastectomy)
  • dwuetapowe/wieloetapowe, np. pierwotne wszczepienie ekspandera piersiowego, a następnie, po serii dopełnień roztworem soli fizjologicznej, wymiana na implant permanentny, ewentualnie rekonstrukcja kompleksu brodawka–otoczka, jeśli została wykonana mastektomia jedynie z zaoszczędzeniem skóry (SSM – skin-sparing mastectomy)³
• odroczone (delayed) – po wykonaniu mastektomii, w późniejszym terminie założenie ekspandera lub użycie tkanek własnych⁴
• jednoczasowo-odroczone (immediate-delayed) – jednoczasowe wszczepienie ekspandera, a następnie rekonstrukcja z tkanek własnych, szczególnie u pacjentek, u których przewiduje się radioterapię pooperacyjną⁵.

Ze względu na zastosowaną technikę wyróżnia się rekonstrukcje wyniosłości piersiowej:

• allogeniczne – z użyciem biomateriałów syntetycznych: ekspanderów, implantów piersi, siatek syntetycznych oraz bezkomórkowych macierzy skórnych (ADM – acellular dermal matrix), z odpowiednio opracowanych tkanek zwierzęcych⁶
• autologiczne – z użyciem tkanek własnych pacjentki: wolny płat z podbrzusza oparty na perforatorach tętnicy nabrzusznej dolnej, zespalany mikrochirurgicznie z naczyniami piersiowymi wewnętrznymi (DIEP – deep inferior epigastric perforator); płat z użyciem mięśnia najszerszego grzbietu (LD – latissimus dorsi), najczęściej dodatkowo z ekspanderem lub implantem; inne płaty perforatorowe z podbrzusza, pośladka; inne płaty uszypułowane (obecnie takie zabiegi są rzadziej wykonywane), np. płat skórno-mięśniowy z mięśnia prostego brzucha (TRAM – transverse rectus abdominis), przeszczepienie tłuszczu własnego (fat transfer/lipomodelling) wspomagające inne techniki rekonstrukcji^7,8.