Pacjent w trakcie leczenia onkologicznego
Ostra zatorowość płucna u chorych na nowotwory
lek. Jarosław Kępski1
dr hab. n. med. Sebastian Szmit, prof. CMKP1,2
- W niniejszym artykule zostały przedstawione aktualne zalecenia dotyczące diagnostyki i leczenia żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej (VTE – venous thromboembolism) u chorych na nowotwory
Ostra zatorowość płucna (PE – pulmonary embolism) bądź zakrzepica żył głębokich (DVT – deep vena thrombosis) mogą być pierwszą manifestacją choroby nowotworowej. Zalecana jest szczególna czujność onkologiczna w przypadku ostrych, niesprowokowanych zdarzeń zakrzepowo-zatorowych. W grupie chorych z nowotworem ryzyko żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej jest ponadto 4-6 razy wyższe niż w populacji ogólnej1 i jest ona jedną z najczęstszych bezpośrednich przyczyn zgonu u tych pacjentów (tab. 1). Jeśli się weźmie pod uwagę zwiększone ryzyko powikłań krwotocznych, to widać wyraźnie, że leczenie VTE współistniejącej z chorobą onkologiczną jest dużym wyzwaniem klinicznym.
Najważniejsze dokumenty
W 2021 r. ukazał się dokument stworzony w ramach International Cardio-Oncology Society (ICOS), w którym po raz pierwszy w pełni zdefiniowano pojęcie kardiotoksyczności2. Wyodrębniono w nim pięć grup powikłań sercowo-naczyniowych związanych z chorobą nowotworową i/lub leczeniem przeciwnowotworowym, którymi są:
- dysfunkcja serca i niewydolność serca
- zapalenie mięśnia sercowego
- powikłania naczyniowe (żylne i tętnicze powikłania zakrzepowo-zatorowe, udar, zawał mięśnia sercowego)
- nadciśnienie tętnicze
- arytmie/wydłużenie odcinka QT.