Wakcynologia
Szczepienia przeciw COVID-19 u dzieci – aktualności
dr n. med. Bartosz Siewert1
dr n. med. Ilona Małecka1,2
prof. dr hab. n. med. Jacek Wysocki1,2
- Skuteczność i bezpieczeństwo szczepień przeciwko COVID-19 w populacji pediatrycznej oraz charakterystyka szczepionek dostępnych w Unii Europejskiej
- Aktualne europejskie zalecenia dotyczące szczepień dzieci przeciw COVID-19 – algorytm postępowania
- Szczepienie przeciw COVID-19 pacjentów z alergią lub reakcjami alergicznymi w wywiadzie
Koronawirus ostrej niewydolności oddechowej 2 (SARS-CoV-2 – severe acute respiratory syndrome coronavirus 2) jest jednym z chorobotwórczych dla ludzi koronawirusów. Materiał genetyczny wirusa to liniowy, jednoniciowy RNA o dodatniej polarności. Zawiera on kod dla 16 białek niestrukturalnych oraz 4 głównych białek strukturalnych.
Białka niestrukturalne odgrywają kluczową rolę w procesie replikacji materiału genetycznego SARS-CoV-2 oraz w procesie syntezy mRNA, które służy jako matryca do tworzenia białek strukturalnych, takich jak: N, M, E i S.
Na powierzchni wirusa znajdują się 3 z 4 białek strukturalnych, które są szczególnie istotne z klinicznego (w tym szczepionkowego) punktu widzenia: M, E i S. Białko błonowe (M – membrane) odgrywa rolę podczas pączkowania błony wirusowej oraz zatrzymywania wirusa w kompleksie ERGIC (endoplasmic reticulum–Golgi intermediate compartment) – obszarze pomiędzy siateczką endoplazmatyczną a cysternami cis aparatu Golgiego. Białko to oddziałuje z białkiem powierzchniowym (S – spike). Białko osłonki (E – envelope) ułatwia wydostawanie się nowych kopii wirusa z komórki gospodarza poprzez tworzenie porów w błonie tychże komórek. Jednocześnie może aktywować kaskadę prozapalną w organizmie gospodarza. Białko powierzchniowe S umożliwia wirusowi wnikanie do komórek gospodarza za pośrednictwem domeny wiążącej receptory (RBD – receptor binding domain). Mutacje w białku S mogą wpływać na zdolność wirusa do wywoływania infekcji oraz zwiększać jego zdolność do transmisji1.
Epidemiologia – czy częstość zakażeń SARS-CoV-2 w populacji pediatrycznej jest wysoka?
W trakcie pandemii choroby koronawirusowej 2019 (COVID-19 – coronavirus disease 2019) występowało wiele wariantów SARS-CoV-2, które różniły się od pierwotnej jego formy. World Health Organization (WHO) oraz European Centre for Disease Prevention and Control (ECDC) wyodrębniły 3 kategorie wariantów SARS-CoV-2:
- warianty pod stałą obserwacją (VUM – variants under monitoring)
- warianty budzące zainteresowanie (VOI – variants of interest)
- warianty budzące obawy (VOC – variants of concern).
Kryteria ich klasyfikacji zostały zestawione w tabeli 12.
