Leki w praktyce stomatologa

Pierwszy objaw powikłania stanowi zazwyczaj ból, który likwidowany jest przez zalecenie zastosowania środka przeciwbólowego, a bywa, że także antybiotyku. Stosowane w stomatologii zabiegowej antybiotyki, zarówno profilaktycznie, przed zabiegiem, jak i pozabiegowo, zakłócają równowagę biologiczną jelitowej flory bakteryjnej. Zaburza to wchłanianie i trawienie, pogarszając farmakokinetykę oraz farmakodynamikę wszystkich obecnych w diecie mikroskładników.[1,2] Sam antybiotyk zazwyczaj podawany jest w ciemno, bez celowanego posiewu. Zniesienie bólu nie przyczynia się do zlikwidowania ostrego stanu zapalnego, lecz jedynie jego objawu.

Leki przeciwbólowe są dostępne bez recepty. Stosowane bez kontroli mogą wywoływać przewlekłe stany zapalne, które przez dłuższy czas nie manifestują żadnych objawów. Dotyczy to najczęściej preparatów przyjmowanych doustnie. Farmaceutyki przeciwbólowe są stosowane nie tylko na zlecenie lekarza stomatologa, zwłaszcza po zabiegu stomatologicznym, lecz również przez samego pacjenta, który odczuwając dyskomfort, w postaci np. napięciowego bólu głowy, aplikuje je sobie sam. To zaburza pracę mitochondriów i prowadzi do ukrytych, przewlekłych stanów zapalnych nie tylko przewodu pokarmowego, ale także wielu miejsc organizmu, a zwłaszcza wątroby.[1,2] Warto zwrócić uwagę, że nie każdy lekarz dentysta spyta pacjenta przed zleceniem leku przeciwbólowego o jego zwyczaje co do przyjmowania preparatów zaleconych przez innych specjalistów.

Błona śluzowa jelit to bariera immunologiczna przepuszczalna dla składników odżywczych i blokująca składniki niepożądane. Ponad 50 proc. wszystkich limfocytów i dwie trzecie wszystkich plazmocytów niezbędnych do wytwarzania immunoglobulin typu A (...

Łatwa dostępność i niekontrolowane stosowanie farmaceutyków (te same preparaty mogą być przyjmowane pod inną nazwą) może się przyczyniać do powstawania procesów zapalnych, mikrouszkodzeń przewodu pokarmowego, a przyswajanie witaminy B12 czy kwasu ...