Udzielanie świadczeń zdrowotnych związane jest z szerokim dostępem lekarza do wielu newralgicznych danych dotyczących osoby pacjenta. Istotą wykonywania zawodu zaufania publicznego jest konieczność respektowania tajemnicy związanej z informacjami uzyskanymi w związku z podejmowanymi interwencjami medycznymi. Przepisy prawa nakładają na lekarza dentystę szeroki obowiązek zachowania dyskrecji, ale również dopuszczają wyjątki od obowiązku dochowania tajemnicy zawodowej.

Podstawy prawne tajemnicy lekarskiej

Prawo pacjenta do respektowania przez lekarza tajemnicy informacji z nim związanych reguluje szereg aktów prawnych.

Pacjent ma prawo do zachowania w tajemnicy przez osoby wykonujące zawód medyczny, w tym udzielające mu świadczeń zdrowotnych, informacji z nim związanych, a uzyskanych w związku z wykonywaniem zawodu medycznego (art. 13 ustawy z dnia 6 listopada 2008 roku o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta). Zgodnie z art. 40 ust. 1 ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty:

„Lekarz ma obowiązek zachowania w tajemnicy informacji związanych z pacjentem, a uzyskanych w związku z wykonywaniem zawodu”.

Analogiczny obowiązek wprowadza również art. 23 Kodeksu Etyki Lekarskiej:

„Lekarz ma obowiązek zachowania tajemnicy lekarskiej. Tajemnicą są objęte wiadomości o pacjencie i jego otoczeniu uzyskane przez lekarza w związku z wykonywanymi czynnościami zawodowymi. Śmierć chorego nie zwalnia od obowiązku dochowania tajemnicy lekarskiej”.

Zakres tajemnicy lekarskiej

Cytowane przepisy wiążą obowiązek zachowania tajemnicy ze sferą informacji uzyskanych w związku z wykonywaniem zawodu lekarza. Oczywiste jest, że te informacje dotyczą w głównej mierze stanu zdrowia pacjenta, stosowanych metod diagnostycznych i terapeutycznych. Należy podkreślić, iż tajemnicą objęty jest sam fakt korzystania przez pacjenta ze świadczeń lekarskich. Tajemnica rozciąga się na wszelkie materiały, a więc wyniki prześwietleń, badań, zaświadczenia, notatki, kartoteki, niezależnie od miejsca i sposobu utrwalenia informacji, a więc zarówno mające charakter papierowy, jak i elektroniczny.[1]

W literaturze przedmiotu słusznie podkreśla się, że tajemnicą objęte są zarówno informacje przekazane lekarzowi przez pacjenta bądź jego rodzinę, jak i te, które lekarz ustalił, dokonując badań, stawiając diagnozę czy prowadząc terapię. Mogą być w...