W ostatnich latach wzrasta liczba pacjentów leczonych ortodontycznie, w tym dorosłych. W związku z tym zwiększa się również zapotrzebowanie na badania obrazowe w planowaniu i ocenie efektów leczenia. Przed wprowadzeniem na rynek tomografów stożkowych lekarze ortodonci dysponowali jedynie zdjęciami rentgenowskimi dwuwymiarowymi, przy czym najczęściej zlecane przez nich radiogramy to zdjęcia:

• pantomograficzne
• cefalometryczne
• wewnątrzustne (zębowe i zgryzowe).

Od lat 80. XX w. w praktyce klinicznej dostępna była także medyczna tomografia komputerowa (TK), jednak ze względu na wysoką dawkę promieniowania oraz początkowo niewielką dostępność aparatury tego typu badania nie były często wykonywane u pacjentów ortodontycznych. Sytuacja ta uległa diametralnej zmianie wraz z rosnącą popularnością, a tym samym liczbą instalacji i dostępności tomografów stożkowych. W związku z tym zasadne jest omówienie wskazań do wykonywania badań CBCT u pacjentów ortodontycznych.

Według Amerykańskiej Akademii Radiologii Stoma­tolo­gicznej i Szczękowo-Twarzowej (AAOMR – American Academy of Oral and Maxillofacial Radiology) oraz grupy badaczy zrzeszonych wokół projektu SEDENTEX-CT, tomografia stożkowa o małym polu obrazowania i wysokiej rozdzielczości może być wskazana do oceny zębów przed leczeniem ortodontycznym, chociaż badanie o małym polu nie stanowi alternatywy dla zdjęcia pantomograficznego, które zasięgiem obejmuje całą część twarzową czaszki¹.

W porównaniu z dwuwymiarowymi konwencjonalnymi zdjęciami rentgenowskimi, które cechuje nakładanie się obrazów różnych struktur będących na drodze wiązki promieniowania rentgenowskiego, a także powiększenie i zniekształcenie obrazu, tomografia stoż...