Lekarz stomatolog czy lekarz dentysta?

Te określenia często są stosowane zamiennie − czy słusznie? Kluczem do zrozumienia różnicy między nimi jest ich łacińska i grecka etymologia. Przedrostek „stoma” oznacza usta, słowo „logia” wiąże się z nauką. Stomatolog oprócz leczenia zębów zajmuje się także leczeniem: przyzębia, błony śluzowej, stawów i okolicznych struktur.

Z kolei przedrostek „dens” oznacza ząb. W związku z tym dentysta jest specjalistą jedynie z zakresu uzębienia. Czym zajmujemy się w naszej pracy? Czy rzeczywiście ogranicza się ona wyłącznie do leczenia pojedynczych zębów, czy jednak jest to szerszy temat i trafiający do nas pacjenci wymagają holistycznego podejścia? W niniejszym artykule podzielę się z państwem opisem przypadku pacjenta, z jakim może się spotkać każdy z nas w codziennej praktyce.

Opis przypadku

Pacjent K., 30-letni mężczyzna, zgłosił się na wizytę konsultacyjną do gabinetu w sierpniu 2018 r., informując, że od kilkunastu lat cierpi na ciągły ból po prawej stronie twarzy. Dolegliwości były na tyle silne, że nie był w stanie normalnie funkcjonować ani cieszyć się życiem. Ze łzami w oczach opowiadał o swoich problemach, przyznając się także do myśli samobójczych.

Po takim wstępie wiedziałam, że pacjent potrzebuje nietypowego podejścia. Często długi, przewlekły ból i brak diagnozy powodują załamanie psychiczne. W swoim gabinecie spotykam osoby, które mają już za sobą wiele specjalistycznych konsultacji i badań. Wielokrotnie słyszą, że „wszystko jest w porządku”. Oni jednak czują fizyczny ból, który staje się dominującym elementem w ich życiu. Permanentny stres i obawa o własne zdrowie powodują, że zaczynają wątpić w prawidłowy stan swojej psychiki. Omawiany problem obejmuje nie tylko osoby cierpiące z powodu bólu, ale również ich bliskich i najbliższe otoczenie.

Informacje zebrane w wywiadzie i podczas badania