Materiałoznawstwo
Materiały stosowane w stomatologii do koron i mostów tymczasowych – kryteria wyboru, wady i zalety
lek. dent. Barbara Imiołczyk
lek. dent. Jakub Bąba
- Korony i mosty tymczasowe jako niezbędna część leczenia protetycznego
- Wybór materiału, z którego wykonywane są uzupełnienia – znaczenie dla ich trwałości, estetyki oraz komfortu pacjenta
- Najczęściej stosowane materiały do koron i mostów tymczasowych – przegląd na podstawie piśmiennictwa polskiego i zagranicznego
Metody wykonywania uzupełnień tymczasowych można podzielić na:
- bezpośrednie, czyli wykonywane przez lekarza przy fotelu stomatologicznym w gabinecie dentystycznym
- pośrednie, wykonywane w pracowni protetycznej
- bezpośrednio-pośrednie, będące połączeniem obu wymienionych metod1,2.
Do uzupełnień tymczasowych stosowanych w wykonawstwie protez stałych zalicza się: korony, korony zespolone, mosty, licówki, wkłady koronowe i zęby ćwiekowe3.
Rodzaje materiałów
Polimetakrylan metylu (PMMA)
PMMA (polymethyl methacrylate) jest najstarszym materiałem akrylowym stosowanym w stomatologii w wykonawstwie uzupełnień tymczasowych. Może być wykorzystany w formie termoutwardzalnej w metodzie pośredniej oraz w postaci chemoutwardzalnej w metodzie pośredniej i bezpośredniej.
Do zalet PMMA należą: trwałość, estetyka, szczelność brzeżna, polerowalność. Wadami polimetakrylanu metylu są: wysoka temperatura polimeryzacji, duży skurcz polimeryzacyjny, możliwość podrażnienia miazgi przez monomer resztkowy oraz nieprzyjemny zapach4.
Polimetakrylan etylu (PEMA)
PEMA (polyethyl methacrylate) charakteryzują: stosunkowo niska temperatura polimeryzacji, mały skurcz polimeryzacyjny, dobra polerowalność, odporność na przebarwienia, łatwość użycia oraz mniejsza toksyczność monomeru resztkowego w porównaniu z PMMA. Materiał ten cechuje się mniejszą wytrzymałością na rozciąganie i twardością w porównaniu z PMMA1,5,6.
