Artykuł
Odpowiedź immunologiczna, skuteczność i działania niepożądane – porównanie szczepionek całokomórkowych i bezkomórkowych przeciwko krztuścowi
19.10.2022
U dorosłych szczepienie przeciw krztuścowi wykonuje się z użyciem szczepionki z acelularną komponentą krztuścową, ze zmniejszoną dawką antygenów krztuścowych, toksoidu błoniczego i tężcowego (Tdap). Szczepienia Tdap u dorosłych rekomendowane są do wykonywania co 10 lat, w ramach strategii kokonowej (zalecany odstęp od spodziewanego kontaktu z niemowlęciem wynosi 2 tygodnie) kobietom w ciąży (pomiędzy 27 a 36 tygodniem ciąży). Możliwe jest użycie szczepionki Tdap, gdy zachodzi konieczność zastosowania poekspozycyjnego szczepienia przeciw tężcowi zamiast szczepionki Td lub T6.
Dwoinka zapalenia płuc (Streptococcus pneumoniae) powodująca chorobę pneumokokową przyczynia się do wysokiej zachorowalności i śmiertelności osób w podeszłym wieku w Europie21. Liczba przypadków inwazyjnej choroby pneumokokowej w Polsce waha się od kilkuset do tysiąca przypadków, co ilustruje rycina 6. Najwyższa śmiertelność (>50%) notowana jest u dorosłych (ryc. 7).
Szczepienia osób dorosłych w grupach ryzyka (ryc. 8) realizowane są w schemacie 1 dawka szczepionki skoniugowanej PCV13 oraz 1 dawka szczepionki polisacharydowej PPSV23, w odstępie przynajmniej 8 tygodni. Szczepienia osób w wieku 65 lat i starszych realizowane są w schemacie 1 dawka szczepionki skoniugowanej PCV13 oraz 1 dawka szczepionki polisacharydowej PPSV23, w odstępie przynajmniej roku6. Aktualnie dostępna jest w Polsce dwudziestowalentna szczepionka skoniugowana przeciw pneumokokom. Amerykański Komitet Doradczy ds. Szczepień Ochronnych (ACIP – Advisory Committee on Immunization Practices) zaleca jej zastosowanie u osób dorosłych dotąd nieszczepionych (jedna dawka szczepionki PCV20 zamiast szczepienia PCV13 i PPV23) lub o nieznanym statusie zaszczepienia przeciw pneumokokom22.
Zdjęcia: archiwum prywatne, mediaphotos/iStock/Getty Images Plus/Getty Images
