Pokazujemy krok po kroku, jak w praktyce zastosować preparat z żywicą światłoutwardzalną

Okres adolescencji jest czasem intensywnych przemian, okresem przejściowym między stabilnym dzieciństwem a dorosłością. Młodzież coraz bardziej interesuje się swoim wyglądem zewnętrznym oraz jest świadoma swych mankamentów. Ukształtowana pozytywnie samoocena decyduje o samopoczuciu człowieka i jego stosunku do świata. Nastoletni pacjenci coraz częściej zgłaszają się do gabinetów stomatologicznych z powodu dyskomfortu związanego z nieestetycznym wyglądem zębów w odcinku przednim szczęki. Problemy natury kosmetycznej zgłaszają zarówno pacjenci z jakościowym defektem szkliwa w postaci hipomineralizacji, jak i młodzież po zakończonym, długotrwałym leczeniu ortodontycznym. Niejednokrotnie tak zwane przez pacjentów „białe plamki” są niczym innym jak pierwszym objawem choroby próchnicowej (macula cariosa).

Współczesna koncepcja postępowania stomatologicznego u pacjenta w wieku szkolnym nie ogranicza się jedynie do leczenia odtwórczego skutków choroby próchnicowej. Zgodnie z zasadami stomatologii minimalnie inwazyjnej (MID) priorytetem jest wykrycie i leczenie zmiany próchnicowej w jak najwcześniejszym stadium rozwoju, tak by nie dopuścić do utraty tkanek własnych zęba. Jedną z metod leczenia opartych na założeniach MID jest technika infiltracji zdemineralizowanych tkanek zęba za pomocą światłoutwardzalnej żywicy o niskiej gęstości, lepkości i wysokim napięciu powierzchniowym. Preparat, penetrując w głąb tkanek zęba, zapewnia szczelną barierę, izolując zmianę od środowiska zewnętrznego jamy ustnej, a jednocześnie zapobiega dalszemu rozwojowi demineralizacji.[1] Metoda infiltracji znajduje zastosowanie zarówno w przypadku próchnicy początkowej, jak i jakościowych zmian pochodzenia rozwojowego (hipomineralizacja szkliwa).