Łysienie może być spowodowane przez różne czynniki egzo- i endogenne, wśród których ważne miejsce zajmują zaburzenia endokrynologiczne. Cykl wzrostu włosa jest kontrolowany przez szereg hormonów¹. Najbardziej oczywisty jest wpływ androgenów. Hormony te, działając na mieszki włosowe predysponowane genetycznie, prowadzą do łysienia o charakterystycznej morfologii klinicznej, nazywanego łysieniem androgenowym². Rola estrogenów w patofizjologii wzrostu włosów jest mniej jasna; prawdopodobnie ich niedobór może się przyczyniać do łysienia telogenowego. Potwierdzeniem tej hipotezy może być łysienie obserwowane u kobiet leczonych inhibitorami aromatazy z powodu raka piersi³. Podobnie słabo poznane jest oddziaływanie prolaktyny. Przyjmuje się, że zmiana cyklu włosowego w olowany przez szereg hormonów1. Najbardziej oczywisty jest wpływ androgenów. Hormony te, działając na mieszki włosowe predysponowane genetycznie, prowadzą do łysienia o charakterystycznej morfologii klinicznej, nazywanego łysieniem androgenowym2. Rola estrogenów w patofizjologii wzrostu włosów jest mniej jasna; prawdopodobnie ich niedobór może się przyczyniać do łysienia telogenowego. Potwierdzeniem tej hipotezy może być łysienie obserwowane u kobiet leczonych inhibitorami aromatazy z powodu raka piersi3. Podobnie słabo poznane jest oddziaływanie prolaktyny. Przyjmuje się, że zmiana cyklu włosowego w hiperprolaktynemii powoduje telogenowe wypadanie włosów.

Przemiany hormonalne w ciąży i po porodzie wydają się najlepszym przykładem wpływu hormonów na cykl włosowy. Wzrost stężenia estrogenów i progesteronu w ciąży prowadzi do wydłużenia fazy wzrostu włosa, a nagły spadek stężenia tych hormonów i działanie prolaktyny przyczyniają się do łysienia poporodowego⁴. W niedoczynności tarczycy włosy stają się suche, matowe, łamliwe i nadmiernie wypadają w wyniku skrócenia fazy wzrostu (mechanizm telogenowy). Klasycznym objawem tej choroby jest także utrata brwi w okolicy zewnętrznej 1/3 łuku brwiowego⁵. Łysienie telogenowe obserwuje się również w nadczynności tarczycy – w tym przypadku włosy są cienkie i delikatne. W łysieniu związanym z podeszłym wiekiem rozważa się udział hormonu wzrostu i melatoniny⁶.

W codziennej praktyce do najważniejszych endokrynopatii leżących u podłoża postępującej utraty włosów zalicza się: