Skóra na dłoniach i podeszwach stóp, potocznie nazywana akralną, cechuje się szczególną budową anatomiczną. Sople naskórkowe w tej lokalizacji mają ułożenie dermatoglificzne, co powoduje występowanie grzebieni i bruzd na powierzchni skóry. Dermatoglify, czyli linie papilarne, w histologicznym przekroju poprzecznym charakteryzują się specyficzną budową. Grzebień powierzchowny (crista superficialis) leży nad grzebieniem głębokim pośrednim (crista profunda intermedia). Są to sople naskórkowe, przez które przechodzą ujścia gruczołów potowych. Po obu stronach grzebienia głębokiego pośredniego znajdują się sople naskórkowe pozbawione ujść gruczołów potowych – noszą one nazwę grzebieni głębokich granicznych (crista profunda limitans). Nad nimi jest położona bruzda powierzchowna (sulcus superficialis)¹. Opisany układ tworzy równoległe względem siebie bruzdy i grzebienie budujące linie papilarne.

Znajomość mikroanatomii skóry w tej lokalizacji może pomóc w zrozumieniu obrazu dermatoskopowego. Dermatoskopo­wym wzorem i wzorcem w tej lokalizacji są linie równoległe, które mogą być cienkie lub grube. Definiuje się je jako linie proste i ułożone równolegle, które się nie przecinają². Oprócz skóry dłoni i podeszew spotykamy je również w wykwitach na paznokciach³. Linie równoległe na skórze mogą być ułożone na grzebieniach lub w bruzdach między grzebieniami. Melanina wyciśnięta pod wpływem nacisku ciężaru ciała na podeszwę może formować linie równoległe przecinające grzebienie i bruzdy, tworzące wzorzec kratki^1,3.