Leczenie

Większość zachorowań na Mpox ma charakter samoograniczający. Przebieg jest zwykle łagodny, a pacjenci wracają do zdrowia w ciągu kilku tygodni. Leczenie jest głównie objawowe i obejmuje łagodzenie bólu, świądu, a także zapobieganie nadkażeniom bakteryjnym zmian skórnych. Z uwagi na możliwość pozostawienia blizn w przebiegu Mpox specjalistyczna opieka dermatologiczna jest niezwykle istotna, by uniemożliwić lub zredukować ich występowanie.

W terapii Mpox w szczególnych grupach pacjentów (kobiety w ciąży, dzieci, osoby immunoniekompetentne oraz narażone na ciężki przebieg choroby) można rozważyć lek przeciwwirusowy – tekowirymat. W 2022 r. Europejska Agencja Leków (EMA – European Medicines Agency) rozszerzyła wskazania do jego zastosowania o Mpox. W 2023 r. Światowa Organizacja Zdrowia (WHO – World Health Organization) potwierdziła, że wspomniany lek jest skuteczny w terapii tej choroby. Dostępność tekowirymatu jest ograniczona, w Polsce istnieje jedynie możliwość importu docelowego spoza granic kraju.

Profilaktyka

Dotychczas nie opracowano szczepionki skierowanej konkretnie przeciwko MPXV. Na terenie Unii Europejskiej, w tym w Polsce, dopuszczono jednak do użytku szczepionkę zawierającą zmodyfikowanego wirusa krowianki szczepu Ankara¹⁰. Ze względu na bliskie pokrewieństwo wirusów krowianki, ospy prawdziwej i Mpox szczepionka ta zapewnia ochronę nie tylko przeciw krowiance, lecz także ochronę krzyżową przeciwko ospie prawdziwej oraz Mpox. Stosuje się ją w ramach szczepień przed- i poekspozycyjnych w grupie osób narażonych. Schemat szczepień obejmuje 2 dawki podawane w odstępie ≥28 dni. Za dystrybucję preparatu odpowiada Rządowa Agencja Rezerw Strategicznych¹¹.

Profilaktyka Mpox obejmuje izolację chorych, stosowanie środków ochrony osobistej w przypadku kontaktu z zakażonymi, przestrzeganie zasad higieny, dezynfekcję, unikanie kontaktów intymnych z osobami zakażonymi bądź eksponowanymi na MPXV.

Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Zdrowia z 4 sierpnia 2022 r.¹² w przypadku zachorowania na Mpox lub jego podejrzenia obowiązuje izolacja w warunkach domowych bądź szpitalnych. Izolacja domowa trwa co najmniej 21 dni (w przypadku przebiegu bezobjawowego – minimum 14 dni). O zwolnieniu z tej formy izolacji decyduje lekarz; może ją przedłużyć do 30 dni.

Zachorowanie na Mpox lub jego podejrzenie podlega obowiązkowemu zgłoszeniu do Państwowej Inspekcji Sanitarnej¹³.

Dla dermatologów (i nie tylko)

Wobec rozprzestrzeniania się Mpox oraz faktu, że zmiany skórne w jej przebiegu nie są charakterystyczne i mogą być trudne do różnicowania z innymi chorobami wysypkowymi, gorąco zachęcamy do zapoznania się z publikacją WHO: „Atlas of mpox lesions: a tool for clinical researchers, 28 April 2023, version 1.0”¹⁴. Stanowi ona cenne źródło wiedzy, zawierające liczne zdjęcia zmian skórnych, co może być przydatne w praktyce klinicznej.