Koronarografia
Pacjent po TIA i non-STEMI, z okluzją w zakresie tętnic wieńcowych
lek. Karol Sabatowski1
dr n. med. Bernadeta Chyrchel1,2
prof. dr hab. n. med. Leszek Bryniarski1,2
dr hab. n. med. Łukasz Rzeszutko1,2
prof. dr hab. n. med. Stanisław Bartuś1,2
- Opis przypadku pacjenta po skutecznym leczeniu ostrego zespołu wieńcowego, z okluzją w zakresie dwóch tętnic wieńcowych
- Przemijający atak niedokrwienny jako przeciwwskazanie do leczenia kardiochirurgicznego
- Wykorzystanie różnych metod obrazowania w diagnostyce i postępowaniu zabiegowym
Przypadek kliniczny
Pacjent 52-letni, z nadciśnieniem tętniczym oraz zapaleniem wielomięśniowym leczonym od 2016 r., w lipcu 2024 r. przebył zawał serca bez uniesienia odcinka ST (non-STEMI – non-ST-segment elevation myocardial infarction). Był on skutecznie leczony z wykorzystaniem angioplastyki wieńcowej w zakresie gałęzi okalającej (wynik leczenia przeprowadzonego w innym ośrodku – ryc. 1). W wykonanej kilka miesięcy później w Szpitalu Uniwersyteckim w Krakowie koronarografii potwierdzono okluzje tt. wieńcowych: gałęzi międzykomorowej przedniej (LAD – left anterior descending; ryc. 2) oraz prawej tętnicy wieńcowej (RCA – right coronary artery; ryc. 3), obie o nieznanym czasie trwania. Ponadto chory był nałogowym palaczem tytoniu (40 paczkolat), leczył się z powodu hipercholesterolemii, a w 2018 r. przebył przemijający atak niedokrwienny (TIA – transient ischemic attack).
