Ostre odwracalne zapalenie miazgi

W odwracalnym zapaleniu miazgi możliwy jest powrót do stanu prawidłowego. Jeżeli szkodliwy czynnik nie przestanie działać na zmienioną zapalnie miazgę, dojdzie do jej nieodwracalnego zapalenia i konieczne będzie leczenie endodontyczne.

Objawy związane z odwracalnym zapaleniem miazgi:

• krótkie dolegliwości bólowe w reakcji na bodźce: słodkie, zimno, ciepło,
• ból występujący tylko w momencie działania bodźca,
• badanie na żywotność miazgi daje wynik dodatni,
• ząb przyczynowy jest łatwy do wskazania,
• reakcja na opukiwanie daje najczęściej (w 95 proc.) niewielkie dolegliwości bólowe,
• dolegliwości bólowe występują po raz pierwszy,
• subiektywne odczuwanie bólu przez pacjenta określane jako „łagodny” lub „średni”.[1]

Celem biologicznego leczenia jest zachowanie żywej miazgi. Po usunięciu bodźców przyczynowych, czyli zębiny próchnicowej, i zastosowaniu preparatów odontotropowych dochodzi do pobudzenia reakcji obronnych i naprawczych miazgi. Leczenie biologiczne to przykrycie pośrednie miazgi, przykrycie bezpośrednie miazgi oraz amputacja miazgi w znieczuleniu.

Przeciwwskazania do przyżyciowego leczenia:

• ból samoistny lub inne objawy nieodwracalnego zapalenia miazgi,
• nasilone, długo utrzymujące się krwawienie lub wysięk surowiczy bądź ropny z miazgi,
• zmiany zapalne w tkankach okołowierzchołkowych,
• zmiany patologiczne w przyzębiu,
• brak możliwości uzyskania retencji dla szczelnego uzupełnienia.[1,2]

Przykrycie pośrednie miazgi

Polega na zaopatrzeniu środkami odontotropowymi warstwy zębiny, która występuje na ścianie dokomorowej głębokiego ubytku próchnicowego. Izolacja ubytku od szkodliwych czynników z ogniska próchnicowego i środowiska jamy ustnej oraz jego szczelne za...