Rak podstawnokomórkowy (basal cell carcinoma, BCC) jest nie tylko najczęstszym nowotworem skóry, ale także najczęstszym procesem złośliwym organizmu. Nowotwór ten charakteryzuje się powolnym wzrostem. W większości przypadków BCC nie daje dolegliwości bólowych i wiąże się z niskim ryzykiem powstawania przerzutów, szacowanym na 0,0028-0,55 proc.[1,2] Złośliwość BCC wynika głównie z miejscowego naciekania powodującego zniszczenie tkanek. Wyróżnia się kilka wariantów klinicznych i histopatologicznych BCC:

• guzkowy,
• wrzodziejący,
• powierzchowny,
• barwnikowy,
• bliznowaciejący,
• twardzinopodobny,
• metatypowy.

Okolicą najczęściej dotkniętą chorobą jest twarz oraz odsłonięte części ciała:

• skóra owłosiona głowy,
• górna część tułowia.

Jednym z głównym czynników ryzyka BCC jest ekspozycja na promieniowanie słoneczne. W przeciwieństwie do typowych form BCC postać olbrzymia raka podstawnokomórkowego (giant basal cell carcinoma, GBCC) jest rzadka, dotyczy mniej niż 1 proc. wszystkich przypadków.[3] Kryterium rozpoznania jest rozmiar guza przekraczający 5 cm w największym wymiarze. GBCC w porównaniu z klasyczną postacią BCC związany jest z bardziej naciekającym wzrostem, niszczeniem sąsiadujących struktur, co doprowadza nie tylko do defektów estetycznych, ale także zwiększonego ryzyka przerzutów odległych, a nawet śmierci. Terapia tej postaci ze względu na znaczne rozmiary oraz agresywny wzrost guza może sprawiać trudności.

Opis przypadku

55-letni mężczyzna, z wywiadem nieleczonego nadciśnienia tętniczego, zgłosił się do Kliniki Dermatologii i Wenerologii UMB z powodu zmiany skórnej zlokalizowanej w obrębie skóry brzucha. Pierwsze objawy w postaci drobnego ogniska rumieniowego pows...

Omówienie

Rak podstawnokomórkowy wywodzi się z niedojrzałych komórek naskórka lub mieszków włosowych o wielokierunkowym potencjale dojrzewania. Postać olbrzymia, przekraczająca w największym wymiarze 5 cm, występuje rzadko. Częstość jej występowania szacuje...