Artykuł
Popandemiczny powrót grypy – jakich zmian i wyzwań można oczekiwać w sezonie 2022/2023?
17.10.2022
Cukrzyca, nawet dobrze wyrównana, jako przewlekła choroba metaboliczna przyczyniająca się do upośledzenia odporności oraz znacznego stopnia otyłości (BMI [body mass index] >40) stanowi czynnik ryzyka ciężkiego przebiegu grypy i rozwoju powikłań. Prowadzi też do zwiększonego odsetka hospitalizacji i śmiertelności w tej grupie pacjentów.
Najbardziej efektywną metodę zapobiegania zachorowaniu na grypę i wystąpieniu groźnych powikłań stanowią coroczne szczepienia profilaktyczne. Są one szczególnie ważne w przypadku grup ryzyka. Co roku opracowywana jest nowa szczepionka, której skład jest dopasowywany do najbardziej prawdopodobnej sytuacji epidemiologicznej. Nawet nie w 100% dopasowana szczepionka może w pewnym stopniu chronić przed spokrewnionymi szczepami wirusów, co z kolei może skutkować łagodniejszym przebiegiem choroby lub zmniejszeniem ryzyka powikłań. Liczne obserwacje i badania dowodzą, że szczepienia przeciwko grypie efektywnie zmniejszają liczbę hospitalizacji, ciężkich powikłań oraz zgonów u osób chorych na cukrzycę podczas epidemii grypy19.
CDC (Centers for Disease Control and Prevention), WHO (World Health Organization) oraz Polskie Towarzystwo Diabetologiczne rekomendują coroczne szczepienie pacjentów diabetologicznych19,20. Ze względu na szerszą ochronę oraz porównywalne bezpieczeństwo zaleca się stosowanie czterowalentnej szczepionki przeciw grypie zamiast sczepionki trójwalentnej, w sytuacji gdy obie szczepionki są dostępne. Szczepienia są też ważne dla ludzi z otoczenia osób z grupy wysokiego ryzyka.
Jedynym istotnym przeciwwskazaniem do szczepienia jest silna alergia na jaja kurze, na bazie których przygotowywana jest szczepionka. Należy także wspomnieć o możliwości stosowania profilaktycznego oseltamiwiru (1 × 75 mg na dobę) u osób z grup ryzyka po kontakcie z osobą chorą na grypę.
Cukrzyca jest czynnikiem ryzyka powikłań grypy, w tym zapalenia mięśnia sercowego.
Rozwój ZMS może powodować cięższy przebieg choroby. Przy towarzyszącej neuropatii cukrzycowej objawy ZMS mogą być mniej specyficzne, dlatego bywa, że cukrzyca utrudnia rozpoznanie ZMS i różnicowanie go z ostrym zespołem wieńcowym.
Zasady leczenia ZMS u chorych na cukrzycę odpowiadają zasadom ogólnym. Dodatkowym problemem może być utrzymanie prawidłowych wartości glikemii w przebiegu stanu ostrego.
