Inwazyjna zapalna przyszyjkowa resorpcja zewnętrzna to nierzadki proces patologiczny, który nadal stanowi wyzwanie kliniczne. Trudności z prawidłowym rozpoznaniem i planowaniem leczenia wiążą się z brakiem zrozumienia etiologii i patogenezy tego zjawiska, a sama terapia wymaga wszechstronności od podejmującego się jej lekarza.

Inwazyjna zapalna przyszyjkowa resorpcja jest odmianą resoprcji zewnętrznej, charakteryzującą się naciekiem zębiny korzeniowej przez włóknistonaczyniową tkankę pochodzącą z włókien ozębnej jako wynik aktywności osteoklastów. Geoffrey Heithersay w swoich pracach szczegółowo przedstawia patomechanizm tego zjawiska i możliwe przyczyny, w których naczelne miejsce zajmują: uraz mechaniczny, a także chemiczny, termiczny, zakażenie lub proces nowotworowy. Opracował także kliniczną klasyfikację ICR opartą na zasięgu zmiany, trudności leczenia, rokowaniu i ryzyku niepowodzenia (ryc. 1).