Bydgoscy specjaliści zrekonstruowali twarz po usunięciu nowotworu

Rozpoczęto program leczenia chirurgicznego z wykorzystaniem płatów wolnych

12 marca w Klinice Otolaryngologii i Onkologii Laryngologicznej przeprowadzono po raz pierwszy w Szpitalu Uniwersyteckim nr 1 im. dr. Antoniego Jurasza w Bydgoszczy zabieg rekonstrukcji ubytku twarzy z wykorzystaniem wolnego płata skórno-mięśniowego. W tym konkretnym przypadku była to rekonstrukcja z wykorzystaniem wolnego płata udowego, którym zaopatrzono ubytek twarzy – okolicę policzka, bocznej ściany nosa, podniebienia i wargi górnej − powstały po usunięciu nowotworu złośliwego.
Prof. Maciej Wróbel, kierownik Kliniki Otolaryngologii, poinformował, że w pierwszej rekonstrukcji jego lekarzom towarzyszył zespół Kliniki Otolaryngologii Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu, pod kierownictwem prof. Jacka Banaszewskiego. Poznańscy specjaliści mają wieloletnie doświadczenie i grupę ponad 500 pacjentów, którym przeprowadzili tego typu rekonstrukcje. Chętnie zaprezentowali umiejętności i podzielili się wiedzą.
To pozwoliło rozpocząć program leczenia chirurgicznego z wykorzystaniem płatów wolnych w szpitalu Jurasza. − Dzisiaj możemy powiedzieć, że wszystko przebiegło pomyślnie; pacjent zniósł zabieg bardzo dobrze, przeszczep wgoił się prawidłowo. Oczywiście nie jest to koniec leczenia, ale pacjent, który z dużą niecierpliwością oczekiwał wyjścia do domu, będzie mógł prowadzić dalszą rehabilitację w warunkach ambulatoryjnych – mówi prof. Maciej Wróbel.
Metoda rekonstrukcji z wykorzystaniem płatów wolnych wymaga zgrania zespołów resekcyjnego i rekonstrukcyjnego. W całej procedurze chirurgicznej ważne jest przygotowanie płata skórno-mięśniowego z odpowiednią szypułą naczyniową, dzięki której, po przełożeniu płata w docelowe miejsce, skóra i mięśnie po podłączeniu naczyń krwionośnych uzyskają odpowiednie zaopatrzenie w krew i pozwolą na wgojenie się przeszczepu. Kluczowe momenty zabiegu operacyjnego obejmują przede wszystkim pobranie przeszczepu z zachowaniem struktur naczyniowych oraz zespolenie naczyniowe, czyli odpowiednie połączenie naczyń krwionośnych (w przypadku naszego pacjenta była to tętnica i żyła twarzowa, o średnicy ok 3 mm) zapewniające prawidłowe ukrwienie przeszczepionego płata.
W zabieg, jego przygotowanie i przeprowadzenie zaangażowanych było prawie 30 osób. Dwa zespoły chirurgiczne, dwa zespoły instrumentariuszy, zespół anestezjologiczny, wsparcie na bloku operacyjnym oraz wsparcie organizacyjne ze strony sekretariatu. Dodatkowo także personel zapewniający opiekę pooperacyjną. Jest ona szczególnie ważna we wczesnym okresie po wykonaniu zespolenia naczyniowego i obejmuje m.in. monitorowanie prawidłowego ukrwienia przeszczepionych tkanek.

id