Za mała różnica między płacą rezydenta i specjalisty

Proponowane od lipca wynagrodzenia rezydentów nie oddają różnicy w poziomie kompetencji i doświadczenia zawodowego w stosunku do lekarzy specjalisty − ocenia Naczelna Rada Lekarska.
Domaga się, by w ślad za proponowanym przez resort wzrostem wynagrodzenia lekarzy odbywających specjalizację, szczególnie w dziedzinach priorytetowych, zwiększone zostało także wynagrodzenie zasadnicze specjalistów.
Od lipca, zgodnie z ustawą o najniższych wynagrodzeniach, wysokość płacy minimalnej ustala się, mnożąc współczynnik pracy, który dla lekarza albo lekarza dentysty bez specjalizacji wynosi 1,06, przez kwotę średniej krajowej. W tym roku stawka minimalna dla rezydentów wynosi więc 5478 zł.
Dodatkowo, aby zróżnicować wynagrodzenia rezydentów w zależności od roku odbywania specjalizacji oraz od dziedziny medycyny, Ministerstwo Zdrowia zaproponowało dodatkowe następujące mnożniki:
1) lekarze i lekarze dentyści odbywający specjalizację w pierwszych dwóch latach rezydentury w dziedzinie medycyny niezaliczanej do dziedzin priorytetowych – mnożnik 1,0;
2) lekarze i lekarze dentyści odbywający specjalizację po drugim roku rezydentury w dziedzinie medycyny niezaliczanej do dziedzin priorytetowych – mnożnik 1,03;
3) lekarze i lekarze dentyści odbywający specjalizację w pierwszych dwóch latach rezydentury w priorytetowej dziedzinie medycyny – mnożnik 1,05;
4) lekarze i lekarze dentyści odbywający specjalizację po drugim roku rezydentury w priorytetowej dziedzinie medycyny – mnożnik 1,07.
Po przeliczeniu: w pierwszych dwóch latach rezydentury płaca rezydenta, który wybrał dziedziny priorytetowe, wyniesie 5752 zł, a po dwóch latach – 5862 zł.
Wysokość zasadniczego wynagrodzenia miesięcznego lekarza i lekarza dentysty odbywającego daną specjalizację w pozostałych dziedzinach medycyny w pierwszych dwóch latach wynosi 5478 zł, a po dwóch latach – 5643 zł.
Specjalista natomiast zarobi 6769 zł.
− Projektowana wysokość wynagrodzenia lekarza odbywającego specjalizację w ramach rezydentury nie odpowiada postulatom środowiska lekarskiego zgłaszanym wielokrotnie przez Krajowy Zjazd Lekarzy, jak również nie spełnia minimalnych oczekiwań zgłaszanych przez Naczelną Radę Lekarską – brzmi stanowisko Naczelnej rady Lekarskiej.
Rafał Hołubicki, rzecznik NIL, w rozmowie z podyplomie.pl wyjaśnił, że organizacje związkowe i zawodowe działające w ochronie zdrowia wypracowały konsensus. Także lekarze go zaakceptowali. Zgodnie z nim wskaźniki dla lekarzy wyglądały następująco:
Lekarze i lekarze dentyści specjaliści – 1,7, zamiast proponowanych przez resort 1,31
Lekarze i lekarze dentyści z pierwszym stopniem specjalizacji – 1,4, zamiast 1,2
Rezydenci − 1,2 zamiast 1,06
Lekarze i lekarze dentyści stażyści – współczynnik 1 zamiast 0,81.
Niestety, propozycje te przepadły w Sejmie.
Jak wyjaśnia Hołubicki, taki stan rzeczy pogłębi frustrację lekarzy i przyczyni się m.in. do zamykania kolejnych oddziałów z powodu braku lekarzy. Przypomina, że docelowo lekarze postulują dwie średnie krajowe dla lekarza bez specjalizacji i trzy dla specjalisty.