Opis przypadku

Wieloogniskowa postać raka podstawnokomórkowego u pacjentki z wieloletnim wywiadem łuszczycy zwyczajnej

Lek. med. Paulina Kiluk

Dr n. med. Hanna Myśliwiec

Prof. dr hab. med. Iwona Flisiak

Klinika Dermatologii i Wenerologii Uniwersytetu Medycznego w Białymstoku

Adres do korespondencji: Lek. med. Paulina Kiluk, Klinika Dermatologii i Wenerologii Uniwersytetu Medycznego w Białymstoku, ul. Żurawia 14, 15-540 Białystok, tel. 85 740 95 66, faks 85 740 94 06, e-mail: paulinakiluk@o2.pl

Przedstawiamy przypadek pacjentki z łuszczycą zwyczajną, u której rozwinęła się postać wieloogniskowa raka podstawnokomórkowego skóry związana prawdopodobnie z wieloletnim stosowaniem miejscowych preparatów glikokortykosteroidowych oraz intensywnym opalaniem.

Łuszczyca jest przewlekłą, nawrotową chorobą skóry, o podłożu genetycznym, cechującą się wzmożoną proliferacją keratynocytów, zaburzonym różnicowaniem komórek naskórka, wzmożoną angiogenezą oraz zmianami zapalnymi o podłożu immunologicznym. Jest ona jedną z najczęstszych dermatoz występujących na świecie. Szacuje się, iż dotyczy 0,91-8,5 proc. całej populacji w zależności od grupy etnicznej i położenia geograficznego.[1] Łuszczyca jest schorzeniem o wieloczynnikowej etiologii, a o jej wystąpieniu decyduje interakcja czynników genetycznych oraz licznych czynników środowiskowych.[2] Opisywano częstsze współwystępowanie łuszczycy z zaburzeniami metabolicznymi, chorobami wątroby, astmą oraz chorobami o podłożu autoimmunologicznym, takimi jak: toczeń rumieniowaty układowy, bielactwo, pemfigoid czy łysienie plackowate.[3] Coraz częściej podkreśla się u tych chorych podwyższone ryzyko rozwoju chorób sercowo-naczyniowych, jak również śmiertelności z ich powodu. Zależność między łuszczycą a zwiększonym ryzykiem rozwoju nowotworów jest wciąż dyskutowana. Sugeruje się, że u pacjentów z przewlekłymi chorobami zapalnymi, takimi jak: choroba Leśniowskiego-Crohna, reumatoidalne zapalenie stawów czy łuszczyca, może istnieć zwiększone ryzyko kancerogenezy, przypuszczalnie związane z zaburzoną odpowiedzią immunologiczną wynikającą z toczącego się procesu zapalnego oraz immunosupresyjnego działania leków.[4] Rozważając zwiększone ryzyko nowotworzenia w łuszczycy, należy także brać pod uwagę czynniki ryzyka, takie jak: zwiększona konsumpcja alkoholu oraz palenie tytoniu u tych chorych oraz wcześniejsze leczenie systemowe z wykorzystaniem leków immunosupresyjnych (metotreksatu, cyklosporyny), leków biologicznych oraz terapii PUVA i UVB.[4]

OPIS PRZYPADKU

67-letnia pacjentka zgłosiła się do Poradni Dermatologicznej w Białymstoku z powodu zmian skórnych zlokalizowanych na tułowiu i utrzymujących się w tej samej lokalizacji od pięciu lat pomimo leczenia ambulatoryjnego. Z wywiadu ustalono, iż pacjent...

W obrębie zmiany na plecach widoczna była sącząca nadżerka. Na podstawie badania histopatologicznego wycinka pobranego z tej zmiany rozpoznano raka podstawnokomórkowego. Pacjentkę skierowano do poradni onkologicznej w celu dalszej diagnostyki i le...

Pełna wersja artykułu omawia następujące zagadnienia:

OMÓWIENIE

Zależność między łuszczycą a zwiększonym ryzykiem rozwoju nowotworów jest w dalszym ciągu dyskutowana. Łuszczycę coraz częściej postrzega się jako chorobę autoimmunologiczną, [...]

PODSUMOWANIE

1. Związek łuszczycy ze zwiększonym ryzykiem kancerogenezy, dotyczącym zarówno częstszego rozwoju guzów litych, chorób mieloproliferacyjnych, jak również nowotworów skóry, jest ostatnio [...]
Do góry