Opis przypadku

Liszaj złocisty – jak nie popełnić błędu?

Lek. Dagmara Marańska

Lek. Agnieszka Gręda

Lek. Lidia Ruszkowska

Oddział Dermatologii Dziecięcej Międzyleskiego Szpitala Specjalistycznego w Warszawie

Adres do korespondencji: Lek. Dagmara Marańska, Oddział Dermatologii Dziecięcej, Międzyleski Szpital Specjalistyczny, ul. Bursztynowa 2, 04-749 Warszawa

tel. 22 473 52 12, e-mail: d.maranska@yahoo.pl

Liszaj złocisty (łac. lichen aureus) jest rzadką chorobą z kręgu barwnikowych dermatoz plamiczych. Zmiany skórne mają charakter złocistobrązowych plamek lub grudek. Choroba ta ma charakter przewlekły, najczęściej występuje u młodych dorosłych. Zmiany skórne lokalizują się głównie na kończynach dolnych. Diagnozę stawia się na podstawie obrazu klinicznego oraz badania histopatologicznego. Lichen aureus jest schorzeniem o niejasnej etiologii, sprawiającym trudności terapeutyczne.


Liszaj złocisty należy do grupy barwnikowych dermatoz plamiczych.[1,2] Oprócz tej jednostki chorobowej do grupy należą również:

  • postępująca plamica barwnikowa (choroba Schamberga),
  • plamica obrączkowa teleangiektyczna (choroba Majocchiego),
  • liszajowate plamicze zapalenie skóry (zespół Gougerot-Bluma),
  • plamica wypryskopodobna (choroba Doucasa-Kapetanakisa).[3,4]


W większości przypadków choroba ma charakter przewlekły, czasami może towarzyszyć jej świąd.[5] Wszystkie schorzenia mają podobny obraz kliniczny i zbliżony obraz histopatologiczny. Liszaj złocisty jest dość rzadko występującym schorzeniem. Chorobę po raz pierwszy opisał Martin w 1958 roku.[6] Zmiany skórne utrzymują się przewlekle. W pracy Price i wsp. opisują, iż średni czas trwania choroby wynosił dwa i pół roku, chociaż w niektórych przypadkach zmiany utrzymywały się pomiędzy rokiem a dziesięcioma latami.[7] Schorzenie najczęściej obserwowano u osób dorosłych, zwłaszcza młodych.[8] Znacznie rzadziej występuje u dzieci. W pracy Gelmetti i wsp.[9] wśród opisanych pacjentów z liszajem złocistym tylko 17 proc. stanowiły dzieci. Choroba u dzieci ma częściej niż u dorosłych podłoże samoistne. U osób dorosłych najczęstszą lokalizacją są kończyny dolne, znacznie rzadziej tułów, kończyny górne czy powieki.[10] Natomiast u dzieci częściej obserwuje się zmiany na ramionach i tułowiu.[9] Barwnikowe dermatozy plamicze mogą współistnieć z:

Pełna wersja artykułu omawia następujące zagadnienia:

Etiopatogeneza

Przyczyna choroby jest niejasna, choć bierze się pod uwagę:

Obraz kliniczny

Typowa zmiana w liszaju złocistym to okrągła plamka barwy od czerwonej po złocistobrązową, dość dobrze odgraniczona od skóry otaczającej, czasami na [...]

Terapia

Liszaj złocisty jest schorzeniem trudnym do leczenia. Miejscowe preparaty glikokortykosteroidowe przynoszą niewielki efekt terapeutyczny, zarówno one, jak i preparaty nawilżające pomagają [...]

Opis przypadku

12-letni chłopiec został przyjęty na Oddział Dermatologii Dziecięcej Międzyleskiego Szpitala Specjalistycznego w Warszawie z powodu zmian skórnych, utrzymujących się od mniej [...]

Podsumowanie

Liszaj złocisty jest rzadko występującą chorobą z kręgu barwnikowych dermatoz plamiczych. Najczęściej występuje u młodych dorosłych, chociaż obserwuje się ją również [...]

Do góry